آئینه عفاف صفحه 197

1- 105. چون فاطمه (ع) از رنج این جهان آسود، به وصیت او شوی او و دو فرزندش او را شستند. (سبط، در معنی فرزندزاده مشهور شده است. اما معنی دیگر آن فرزندی است که مورد اختصاص و خالص نسب باشد «لسان العرب»).

2- 106. و در دل شب هنگامی که دیده های همه در خواب بود او را به بقیع برد، پس بر او نماز خواند و قبر او را از مردم پوشاند.

و لم یصل علیها منهم احد

حاشا لها من صلاه القوم حاشاها (1) .

یا نفس ان تلتقی ظلما فقد ظلمت

بنت النبی رسول الله وابناها (2) .

تلک التی احمد المختار والدها

و جبرئیل امین الله رباها (3) .

الله طهرها من کل فاحشه

و کل ریب و صفاها و زکاها (4) .