آئینه عفاف صفحه 277

1- 138. اشاره به آیه ی 255 از سوره بقره که می فرماید: «الله خدائی است که هیچ خدائی جز او نیست زنده و پاینده است، نه خواب سبک او را فرامی گیرد و نه خواب سنگین از آن اوست هر چه در آسمان ها و زمین است، چه کسی جز به اذن او در نزد او شفاعت کند، آنچه را که پیش رو و آن چه را که پشت سرشان است می داند و به علم او جز آن چه خود خواهد احاطه نتوانند یافت، کرسی او آسمان ها و زمین را در بر دارد نگهداری آنها بر او دشوار نیست، او بلند پایه و بزرگ است».

2- 139. اشارت است به آیه ی 256 از سوره بقره: «در دین هیچ اجباری نیست، هدایت از گمراهی مشخص شده است، پس هر کسی که به بت کفر ورزد به خدای ایمان آورد به چنان رشته ی استواری چنگ زده که گسستنش نباشد، خدا شنوا و داناست».

آری آری برتر آمد از زنان روزگار

حضرت زهرا که نام از علم الاسما (1) گرفت

کشور آزادگی را مولد و منشا نهاد

شهر بند مردمی را مبدا و مبنا گرفت

مرحبا دلداده ای کاندر گلستان حیات

نکهت از گلدسته ی جنت به صد سودا گرفت

حبذا تا بنده ای کاندر شبستان وجود

پرتو از گویای «سبحان الذی اسری» گرفت

منزل آرای کمالی کش کسی همپایه نیست

آفرینش را به لطف صورت و معنی گرفت

از زن نیکو خصال، احمد بهشتت هدیه کرد

تا نهال هستی از جانبازی تو پا گرفت