آئینه عفاف صفحه 60

1- 10. قاف: کوه قفقاز که به افسانه گویند محیط بر زمین است و جای عنقا.

بود تا فرض بر حجاج طوف کعبه در گیتی

بود تا آیت معراج سبحان الذی اسری (1) .

بهار عمر انصار تو ز آسیب خزان ایمن

نهار بخت اغیار تو، همرنگ شب یلدا

ماتم زهرا

ابتدا گر، دم ز بسم الله زنم برجاستی

چونکه بسم الله هر جا اول طغراستی

بعد بسم الله، دم از نعت محمد می زنم

آنکه چشم عالم امکان از او بیناستی

دیده ی دل را منور کن ز نور روی او

کاو فروزان ماه برج لیله الاسراستی

بعد احمد گر کنم مدح پسر عمش، رواست

چون به عون اوست نطق من اگر گویاستی

کی تواند کس کند مدح علی مرتضی؟

ز آنکه مداحش به قرآن ایزد داناستی