فاطمه زهرا سلام الله علیها از ولادت تا شهادت صفحه 391

1- 245. سوره 59، آیه 6.

«طبرسی» از «ابن عباس» آورده است که:

آیه شریفه «ما افاء الله علی رسوله...» در مورد دارایی های کافران «قریه ها» فرود آمده است که منظور «بنی قریظه» و «بنی نضیر» می باشند که در «مدینه» ساکن بودند و «فدک» تا مدینه حدود سه میل راه بود و «خیبر» و قریه های «عرینه» و «ینبع» را خداوند ویژه ی پیام آور بزرگ خویش قرار داد تا هر گونه که مصلحت دید در مورد آنها رفتار کند و آنگاه که برخی این سوال را مطرح کردند که چرا پیامبر اینها را در میان مردم تقسیم نکرد؟ آیه مورد اشاره فرود آمد و خاطرنشان ساخت که اینها حق ویژه ی پیامبر است.

آیا پیامبر فدک را به فاطمه بخشید؟

در صفحات پیش سخن «حموی» در «معجم البلدان» در مورد «فدک» از نظر شما خواننده ی حقجو، گذشت و به یاد دارید که او «فدک» را از زمینهایی عنوان ساخته است که با جهاد مسلحانه آزاد نشده بلکه با صلح و مصالحه به پیامبر واگذار گشته و از حقوق ویژه ی پیامبر خداست.

و نیز این نکته ی مهم از نظرتان گذشت که محدثان و مفسران در تفسیر آیه ی شریفه ی «فات ذالقربی حقه...» تصریح نموده اند که خدا در این آیه ی شریفه، دخت فرزانه اش فاطمه علیهاالسلام را خواست و فدک را به او واگذار نمود.

اینک پس از یادآوری دگرباره ی این دو نکته ی دقیق در این مورد، برای تاکید بیشتر بر این موضوع به دلایل بیشتری نظر می افکنیم.

برای نمونه

«ابن حجر» در کتاب خویش «الصواعق المحرقه» و «سمهودی» در «تاریخ المدینه» آورده اند که:

«عمر» در مورد آیه ی شریفه ی «و ما افاء الله علی رسوله منهم فما اوجفتم...» گفت: