فَدَک، از غصب تا تخریب صفحه 121

1- 188. الغدیر، علاّمه امینی رحمه الله، جلد 7، صفحه 194 الی 197.

در کتاب فَدَک و العوالی جریان «فَدَک» بعد از متوکل چنین آمده است:

اکثر تواریخ ماجرای «فَدَک» بعد از متوکل را ذکر نکرده اند و متذکر نشده اند، که فَدَک در زمان «منتصر» فرزند متوکل در دست چه کسی بود، فقط مسعودی (1) و ذهبی (2) به این مسأله تصریح کرده اند که:

«منتصر»، فَدَک را به فرزندان فاطمه برگرداند.

علاّمه مجلسی می نویسد: «معتضد» آن را رد کرد و «مُکتَفی» آن را پس گرفت و گفته شده «مقتدر» دوباره آن را به فرزندان فاطمه علیها السلام برگرداند. (3) و امام مظفر بعد از تاریخ «فَدَک» می گوید: … و بعد از آن خلیفه «الراضی» آن را به فرزندان فاطمه برگرداند (4) تاریخ نشان می دهد که «فَدَک» از سال 11 هجری یعنی زمان ابوبکر تا سال 322 هجری که زمان خلیفه «الراضی» بوده، دست به دست گشته و همیشه مورد نزاع قرار گرفته است و نشان می دهد که «فَدَک» یک بُعد سیاسی داشته، که آن بُعد مهمتر از مسائل اقتصادی آن بوده است.

هر وقت سیاست حکم می کرده، خلفاء آن را در اختیار می گرفتند، و هر وقت صلاح می دانستند آن را به فرزندان فاطمه بر می گرداندند. (5)

تشکیل جلسه هزار نفری علماء در امر «فَدَک» در زمان مأمون

دانشمند پارسا، سیّد بن طاووس می فرماید: عده ای از اولاد امام حسن و امام حسین علیهما السلام در زمان مأمون خلیفه عباسی، داستان «فَدَک» را نزد وی برده، به او گفتند: که فَدَک و عوالی از مادرشان حضرت زهرا علیها السلام بوده و ابوبکر آن را از دست آن حضرت به ناحق