فَدَک، از غصب تا تخریب صفحه 153

1- 232. علامه مجلسی در ذیل این کلمه گوید: مقصود از اخلاص آن است که همه اعمال را برای خداوند خالص نموده و ریا و هدفهای فاسد را با آن مخلوط نکند و در هیچ یک از کارهایش به غیر خداوند متعال توسّل نجوید - و تأویل کلمه توحید همین است - زیرا کسی که یقین داشته باشد که خالق و مدّبر خداوند است و در خدایی اش با کسی شریک نیست، بر او لازم و سزاوار است که در پرستش او کسی را شریک قرار ندهد و در هیچ کاری به غیر او متوجّه نشود.

عِلْماً مِنَ اللّهِ تَعالی بِمَآئِلِ الاُْمُورِ، وَ اِحاطَهً بِحَوادِثِ الدُّهُورِ، وَ مَعرِفَهً بِمَواقعِ الْمَقْدُورِ.

و گواهی می دهم که پدرم محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم، بنده و رسول اوست، پیش از آنکه به او مأموریت دهد، وی را برگزید و برتری و شرافت بخشید و قبل از پدید آوردنش او را نام نهاد و قبل از آنکه او را مبعوث کند، او را برگزیده است؛ در آن هنگام که خلائق در پس پرده غیب مکتوم و در پشت پرده های ترسناک نگه داری شده و در کنار مرز نیستی به سر می بردند. چون خداوند نتیجه و پیامد کارها را می دانست و به رویدادهای روزگاران احاطه داشت و به زمان وقوع مقدّرات و کارهای شدنی آشنا بود.

4. علت رسالت پیامبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم

اِبْتعَثَهُ اللّهُ تَعالی اِتماماً لاَِمرِهِ، وَ عَزیمَهً عَلی اِمْضاءِ حُکْمِهِ وَ اِنْفاذاً لِمَقادِیرِ حَتْمِهِ، فَرَاَی الاُْمَمَ فِرَقاً فی اَدْیانِها، عُکَّفاً عَلی نیرانِها، عابِدَهً لاَِوْثانِها، مُنکِرَهً لِلّهِ مَعَ عِرْفانِها، فَانَارَ اللّهُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم ظُلَمَها وَ کَشَفَ عَنِ القُلُوبِ بُهَمَها، وَ جلَّی عَنِ الاَْبصارِ غُمَمَها، وَ قامَ فِی النَّاسِ بِالْهِدایَهِ وَ اَنْقَذَهُمْ مِنَ الغِوایَهِ وَ بَصَّرَهُمْ مِنَ العِمایَهِ، وَ هَداهُم اِلیَ الدّینِ الْقَویمِ وَ دَعاهُمْ اِلَی الطَّرِیقِ الْمُسْتَقیمِ.

خداوند او را برای اتمام و اکمال فرمانش و اراده حتمی بر اجرای احکام و دستوراتش و لازم الاجرا بودن مقدّرات و قوانین حتمی خود مبعوث کرد، آن حضرت امّتها را با اینکه دارای ادیانی بودند، به حالت پراکنده و فرقه فرقه مشاهده فرمود، در حالی که اطراف آتشهای برافروخته خود را گرفته بتهایشان را می پرستیدند و با اینکه (فطرتاً) خداوند را می شناختند، منکر او بودند. خداوند گمراهی (و تاریکی درونی) ایشان را به وجود حضرت محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم روشن و از دلها ابهامات و تیرگیها و مشکلات ذهنی و کج فهمی ها را زدود. با برداشتن پرده ها و حجابها از جلو چشم آنان، به چشمان ایشان