فَدَک، از غصب تا تخریب صفحه 62

1- 96. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جزء 16، صفحه 101.

2- 97. طبق اقرار ابابکر در روایت احتجاج که نقل شد.

«قَدْ صَدَقْتُمْ جابِر بْنِ عَبْدِاللَّه وَ جَریرِ بْنِ عَبداللَّه وَ لَمْ تَسْأَلُوا هُمَا الْبَینَه». (1)

شما ادعای جابر بن عبداللَّه و جریر بن عبداللَّه را قبول نمودید، و از او بیّنه طلب نکردید.

پس چگونه از دختر پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم طلب بیّنه می کنید، جواب مضحکانه عمر این بود که جابر و جریر چیز کم ارزشی را طلب می کردند، ولی تو امر بزرگی را ادّعا می کنی.

از اتفاق مأمون نیز در هنگام ردّ فَدَک، با تمسک به این روایت با علمای مخالف معارضه کرد و حتی راویان رساله مأمون می گویند:

فَتَعَجَّبَ الْمأمون مِنْ ذلک وَ قالَ: أما کانَتْ فاطِمَهُ وَ شُهُودُها تُجْرَوْنَ مَجْری جَرِیرِ بْنِ عَبْدِاللَّه وَ جابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّه. (2)

مأمون از این برخورد دوگانه ابابکر تعجب کرد و گفت: آیا فاطمه و شاهدان او به اندازه جریر بن عبداللَّه و جابر بن عبداللَّه ارزش نداشتند.

مقدمه سؤال هفتم:

ثابت شد در این دادگاه از حضرت فاطمه علیها السلام نباید شاهد بخواهند، ولی حضرت فاطمه علیها السلام برای اثبات حق خود، حضرت علی علیه السلام و اُم اَیْمَن را به عنوان شاهد (بر این مطلب که پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم به امر خداوند «فَدَک» را به ایشان بخشیده بود) حاضر نمود، جواب وقیحانه ابابکر و عمر این بود که: اُم اَیْمَن یک زن است و شهادت یک زن کافی نیست، و حضرت علی علیه السلام هم به نفع خود شهادت می دهد. و بدین صورت شهود حضرت فاطمه علیها السلام را رد کردند.

حال سؤالی که اینجا مطرح می شود این است که: آیا ابابکر حق داشت شهود حضرت فاطمه علیها السلام را رد کند؟