جمادی الأولی 1418 ه ق
مجلس اوّل
بیان شهادت حضرت زهراءعلیها السلام
از کُتُب عامّه
أعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ(6)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الحَمْدُ للَّهِ‌ِ رَبِّ العالَمِینَ حَمْدًا أزَلِیًّا بِأَبَدِیَّتِه وَ أَبَدِیًّا بِأَزَلِیَّتِه، سَرْمَدًا بِإطْلاقِه مُتَجَلِّیًا فی مَرایا آفاقِه وَ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِ أنْبِیائِه البَشیرِ النَّذِیرِ وَ السِّراجِ المُنِیرِ سَیِّدِنا أحْمَد وَ نَبِیِّنا أبِی القاسِمِ مُحَمَّدصلی الله علیه وآله وَ اللَعْنُ الدائِمُ عَلی أعْدائِهِمْ أجْمَعِینَ مِنَ الْآنَ إلی قِیامِ یَوْمِ الدّیْن.
قالَ اللَّهُ الحَکیمُ فی کِتابِهِ الکَرِیمِ وَ مُبرَمِ خِطابِهِ العَظیمِ:
«أ فَإِنْ ماتَ أوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی أعْقابِکُمْ».(7)
گاهی حوادث تاریخی در زندگی ما هیچ نقشی ندارد؛ مثلًا فرض کنید هزار سال قبل در یکی از نقاط دنیا حادثه‌ای رخ داده که اثری روی فکر، عمل و اخلاق ما ندارد. این‌ها حوادثی نیست که انسان به آن تکیه کرده و بخواهد مطرح کند و در موردش بحث و تحقیق نماید.