رنج‌های زهرا علیهاالسلام صفحه 161

عذرخواهی، و عفو گذشت است، تبدیل نکند.

4- مخالفت آنان با امر خدا و رسول برای یادآوری سزاوارتر و مهمتر بود. زیرا همین معیار و میزان حق و باطل است، اما جراحات شخصی و دردهای روحی قابل التیام است و می‌توان گره آن را با کلمات شیرین، و خضوع ظاهری با اظهار ندامت و پشیمانی جنایتکاران به گونه‌ای که برای مردم روشن شود که دلیلی بر اصرار در محکوم کردن و نابودی آنان نیست؛ باز کرد. آنچه وی درباره‌ی تلاش آن دو تن برای بدست آوردن رضایت و خشنودی زهرا علیهاالسلام پیش از رحلت او بیان کرد، بهترین دلیل بر این مطلب است.

در جای دیگر این مسأله را توضیح خواهیم داد.

عدم تذکر ماجرا به ابوبکر

این استدلال‌کننده به کلام کاشف‌الغطاء می‌پرسد: چرا هنگامی که ابوبکر و عمر برای جلب رضایت زهرا علیهاالسلام به خانه‌اش آمدند، آن حضرت ماجرای زدن و سقط جنین خود را برایشان یادآوری نکرد؟

در پاسخ می‌گوییم:

1- زهرا علیهاالسلام غصب فدک و غصب خلافت را هم به آنان یادآوری نکرد. در حالی که همین شخص غصب خلافت را از هر جنایتی بزرگتر می‌داند.
2- بیان این مسأله برای آن دو، می‌بایست غرض و انگیزه‌ای داشته باشد. در آن زمان هدف زهرا علیه‌السلام مطرح کردن خودش نبود بلکه می‌خواست با اقرار گرفتن از آن دو به آنچه از پدرش شنیده‌اند، اقامه حجت کند. لذا حاضر نشد پیش از این اقرار با آنان سخن گوید. سپس موضعی کوبنده و همیشگی در محکومیت آنان در گذر اعصار و قرون برای خود ثبت کرد و به آنان اجازه طرح هیچ قضیه‌ی دیگری نداد.