بار خدایا سینه‌ام را به قرآن بگشای و تنم را به قرآن بگمار و دیده‌ام را به قرآن روشنی ده و زبانم را به قرآن باز کن و بدان تا زنده هستم یاریم فرمای زیرا که هیچ قوت و توانایی جز به وجود تو نیست.
------------------------------
1) مرآة الکمال، ج3، ص 22. 3 - بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِخْباتَ المُخْبِتِینَ، وَإِخْلاصَ المُوقِنِینَ، وَمُرافَقَةَ الأَبْرارِ، وَاسْتِحْقاقَ حَقائِقِ الإِیمانِ، وَالغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ، وَالسَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ، وَوُجُوبَ رَحْمَتِکَ، وَعَزائِمَ مَغْفِرَتِکَ، وَالفَوْزَ بِالجَنَّةِ، وَالنَّجاةَ مِنَ النّارِ.
بار خدایا من از تو درخواست می‌کنم دل نهادن دلدادگان و متوجهان و اخلاص معتقدان و همراهی با نیکان و استحقاق حقایق و واقعیات ایمان را و بهره از هر خیر و خوبی و سلامتی از هر گناه و بزهکاری و فرض رحمت و مهرت و تصمیمات مغفرت و آمرزشت را و رسیدن و کامیابی به بهشت و رهایی از دوزخ را.
دعا قبل از بازکردن قرآن
دعا قبل از باز کردن قرآن
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّ هذا کِتابُکَ المُنْزَلُ مِنْ عِنْدِکَ، عَلی رَسُولِکَ مُحمَّدٍ بْنِ عَبْدِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَکَلامُکَ النَّاطِقُ عَلی لِسانِ نَبِیِّکَ، جَعَلْتَهُ هادِیاً مِنْکَ إِلی خَلْقِکَ، وَحَبْلاً مُتَّصِلاً فِیما بَیْنَکَ وَبَیْنَ عِبادِکَ. اللَّهُمَّ إِنِّی نَشَرْتُ عَهْدَکَ وَکِتابَکَ، اللَّهُمَّ فاجْعَلْ نَظَرِی فِیهِ عِبادَةً، وَقِراءَتِی فِیهِ فِکْراً، وَفِکْرِی فِیهِ اعْتِباراً، وَاجْعَلْنِی مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَیانِ مَواعِظِکَ فِیهِ، وَاجْتَنَبَ مَعاصِیَکَ، وَلا تَطْبَعْ عِنْدَ قِراءَتِی عَلی سَمْعِی، وَلا تَجْعَلْ عَلی بَصَرِی غِشاوَةً، وَلا تَجْعَلْ قِراءَتِی قِراءَةً لا تَدَبُّرَ فِیها، بَلِ اجْعَلْنِی أَتَدَبَّرُ آیاتِهِ وَأَحْکامَهُ، آخِذاً بِشَرایِعِ دِینِکَ، وَلا تَجْعَلْ نَظَرِی فِیهِ غَفْلَةً، وَلا قِراءَتِی هَدَراً، إِنَّکَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحِیمُ.(1)
بار خدایا من گواهی می‌دهم که این کتاب توست که فرود آمده از نزد تو بر رسولت محمد بن عبد الله که درود خدا بر او و آلش باد و سخن گویای توست به زبان پیغمبرت که آن را راهنما از خود بسوی خلقت قرار دادی و رشته پیوسته میان تو و بندگانت. خدایا من گشودم فرمان تو و کتاب تو را. خدایا نگاه مرا در آن عبادت و خواندن مرا در آن از روی اندیشه و فکرت و اندیشه مرا در آن عبرت‌آور قرار ده و مرا از آنان که به بیان مواعظ تو پند گیرد قرار ده و هم از آنان که از معاصی تو کناره نماید بگردان و در هنگام قرائت و خواندنش بر گوشم مهر مزن و بر چشمم پرده نگیر و خواندن مرا بی‌تدبر مگردان بلکه مرا صاحب تدبر و اندیشه در آیاتش و احکامش قرار ده که مقررات دینت را فرا گیرم و نظر مرا در آن غفلت و بی‌خبری قرار مده و قرائتم را هدر و بی فایده مفرمای زیرا که تو مهربان و با لطفی.
------------------------------
1) مرآة الکمال، عبد الله مامقانی، ج 3، ص 17.