مجالس الزهراء (سلام الله علیها) صفحه 21

مباهله با مسیحیان نجران و حضور حضرت زهراء (سلام الله علیها) در مباهله

این آیه به دنبال آیات قبل و استدلالاتی که در آنها بر نفی خدا بودن حضرت مسیح (علیه السلام) نازل شده بود، به پیامبر (صلی الله علیه و آله) دستور می‌دهد: هرگاه بعد از علم و دانش که (در باره مسیح) برای تو آمده (باز) کسانی با تو در آن به محاجه و ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود (کسانی که به منزله جان هستند) دعوت می‌کنیم، شما هم نفوس خود را دعوت کنید، سپس مباهله می‌کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم. ناگفته پیدا است منظور از (مباهله) این نیست که این افراد جمع شوند و نفرین کنند و سپس پراکنده شوند زیرا چنین عملی به تنهایی هیچ فایده‌ای ندارد، بلکه منظور این است که این نفرین مؤثرواقع شود، و با آشکار شدن اثر آن، دروغگویان به عذاب گرفتار شوند و شناخته گردند. به تعبیر دیگر، گرچه در این آیه به تاثیر و نتیجه مباهله تصریح نشده اما از آنجا که این کار به عنوان آخرین (حربه) ، بعد از اثر نکردن (منطق و استدلال) مورد استفاده قرار گرفته، دلیل بر این است که منظور، ظاهر شدن اثر خارجی این نفرین است نه تنها یک نفرین ساده.

نکته‌ها:

1 ـ دعوت به مباهله یک دلیل روشن بر حقانیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است؛

در آیه فوق خداوند به پیامبر خود دستور می‌دهد که هرگاه پس از استدلالات روشن پیشین، کسی درباره عیسی با تو گفتگو کند، و به جدال برخیزد، به او