مجالس الزهراء (سلام الله علیها) صفحه 52

ابن عباس می‌گوید:

هنگامی که حسن و حسین بیمار شدند رسول خدا (صلی الله علیه و آله) همراه با گروهی از مردم به دیدن آن دو رفتند، پس مردم به علی (علیه السلام) گفتند: ای اباالحسن، اگر برای فرزندانت نذری کنی بهبودی یابند، پس علی و فاطمه و فضه (کنیزشان) نذر کردند که اگر آن دو شفا یابند سه روز روزه بگیرند، پس شفا یافتند، و چیزی نداشتند تا افطار کنند پس علی (علیه السلام) از شمعون خیبری یهودی، سه صاع آرد جو قرض گرفتند تا فاطمه (سلام الله علیها) از آن، نان تهیه کنند، پس فاطمه پنج قرص نان به تعدادشان پخت، و بر سر سفره گذاشت تا افطار کنند، ناگهان فقیری در را کوبید و گفت: سلام بر اهل بیت محمد (صلی الله علیه و آله) ، من فقیری از فقرای مسلمان هستم، به من طعامی بدهید تا خداوند از سفره‌های بهشتی به شما روزی دهد، پس او را بر خود ترجیح داده و شب را فقط با مقداری آب به صبح رساندند و روز را روزه گرفتند، پس هنگامی که لحظه افطار فرارسید و طعامی برای خوردن قرار دادند، یتیمی در را کوبید پس او را هم بر خود ترجیح دادند، در روز سوم نیز اسیری آمد، پس باز هم آن گونه عمل کردند، پس هنگامی که صبح شد علی (علیه السلام) دست حسن و حسین را گرفتند و نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) رفتند. (1)

آیه چهارم: ( (إِنَّما یُرِیدُ الله لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً) )

اشاره