شمیم سیب بهشت صفحه 57

مَولاتی: (1) سرور من

مولی به معنای ربّ و مالک و سرپرست و دوستدار و... به کار می رود و اینجا به معنای مالک و صاحب نعمت و سرور می باشد.

او نه تنها سرور زنان جهانیان است که سرور تمامی انسان ها است و نه تنها بر تمامی زنان که بر تمامی انسان ها برتری داده شده است و زائر آن حضرت، با این خطاب ها بیان می کند که غلام یا کنیز حضرت است و او ارباب، و تمامی عالم وجود ریزه خوار سفرۀ تفضلات او و فرزندان و شوهر و پدر بزرگوارش علیهم السلام هستند.

مقام بلند فاطمه علیها السلام در پرتو القابی دیگر

اشاره

السَعِیدَه: (2) خوشبخت

سعیده مؤنث سعید است و مادّۀ سعد برای حالتی که اقتضای خیر و صلاح و فضل دارد به کار می رود، واژۀ مقابل آن، شقاء یعنی حالت «عسرت» و «مانع از خیر و صلاح» و «سیر کمالی بودن» می باشد.

در قرآن کریم خداوند انسانها را به دو گروه سعید و شقی تقسیم می نماید:

«یَوم یأتِ لٰاتَکَلَّمُ نَفْسٌ إلّابإذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِی وَسَعیٖد» (3)؛

روزی آید که هیچ کس جز به اجازۀ او سخن نمی گوید پس برخی از مردم شقی و برخی سعید هستند.

سعادت و شقاوت هم ذاتی است و هم اکتسابی. سعادت ذاتی در اثر عواملی پیش

1- (1) . موسوعه زیارات المعصومین ، ج 1، ص 286. «المولی: الرّب، والمالک والصاحب... والمنعِم والمنعَم علیه». ( المعجم الوسیط ، ج 2، ص 1070).
2- (2) . همان، ج 5، ص 102. «سعدَ سعداً وسعوداً، نقیض شَقِیَ ویقال سعد یومک: یَمُن». (المعجم الوسیط، ج 1، ص 432).
3- (3) . هود: 105.