بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 100

خداوند متعال پس از ذکر ادّعاهای مشرکین و کافران در پاسخ آن ها چنین می فرماید:

إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ.

یعنی در حقیقت خداوند می فرماید: این ماییم که قرآن را فرو فرستادیم - و این کتاب به پیامبر و فرشتگان ارتباط ندارد - و آن را حفظ می نماییم.

دیدگاه علامه طباطبایی

علامه طباطبایی رحمه الله در تفسیر آیه فوق چنین می نویسد:

صدر الآیه مسوق سوق الحصر، وظاهر السیاق أنّ الحصر ناظر إلی ما ذکر من ردّهم القرآن بأنّه من أهذار الجنون وأنّه صلی الله علیه و آله مجنون لا عبره بما صنع ولا حجر ومن اقتراحهم أن یأتیهم بالملائکه لیصدقوه فی دعوته وأنّ القرآن کتاب سماوی حق.

والمعنی - علی هذا والله أعلم - أنّ هذا الذکر لم تأت به أنت من عندک حتی یعجزوک ویبطلوه بعنادهم وشدّه بطشهم وتتکلّف لحفظه ثمّ لا تقدر، ولیس نازلاً من عند الملائکه حتی یفتقر إلی نزولهم وتصدیقهم إیّاه بل نحن أنزلنا هذا الذکر إنزالاً تدریجیاً وإنّا له لحافظون بما له من صفه الذکر بما لنا من العنایه الکامله به؛(1)

صدر آیه نشانگر حصر است و از ظاهر سیاق چنین به نظر می رسد که حصر ناظر به سخنانی است که مشرکین دربارۀ ردّ قرآن می گفتند و تهمت جنونی که به پیامبر صلی الله علیه و آله می زدند و