بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 17

ایشان در ادامه با نقل و استدلال به سخنی از محقّق خویی رحمه الله مناقشه خود را تکمیل می نماید:

والعجب أنّه بنفسه یصرّح فیما بعد بذلک. حیث یقول: نعم لا شکّ أنّ عثمان قد جمع القرآن فی زمانه، لا بمعنی أنه جمع الآیات والسور فی مصحف، بل بمعنی أنّه جمع المسلمین علی قراءه إمام واحد، وأحرق المصاحف الأُخری التی تخالف ذلک المصحف، وکتب إلی البلدان أن یحرقوا ما عندهم منها، ونهی المسلمین عن الاختلاف فی القراءه، وقد صرّح بهذا کثیر من أعلام أهل السنّه.

فحینئذ فالاختلاف إنّما کان فی القرائه لا فی الکلمات کما سیظهر.(1)

شگفتا! خود محقق خویی رحمه الله در ادامه به این نکته تصریح می نماید. آنجا که می گوید: بی شک عثمان قرآن را گردآوری کرده، ولی نه به این معنی که آیات و سوره ها را در یک مصحف گردآورده باشد؛ بلکه عثمان مسلمانان را بر یک قرائت واداشته و مصاحف دیگری که با این قرائت مخالف بوده را سوزانده و مسلمانان را از قرائت های مختلف باز داشته است.

روشن است در دیدگاه آیت الله فاضل لنکرانی قدس سره قرآن کریم، در آن زمان واحد بوده است ولی قرائت ها متعدّد.(2) ایشان بر خلاف محقّق