بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 190

اختلاف بین مُصحف حضرت با مصحفی که نزد مردم بود، از این جهت است که:

در قرآن امیرالمومنین علیه السلام تأویل و تفسیر آیات، این که کدام آیه منسوخ و کدام ناسخ است، وجود دارد. بسیاری از بزرگان نیز همین مطلب را پذیرفته اند.

شیخ مفید رحمه الله همان گونه که در بررسی دیدگاه او نسبت به تحریف در همین کتاب ذکر شد، می گوید: گروهی از امامیه معتقدند آن چه در مصحف امیر المؤمنین علیه السلام بوده، شامل تفسیر و تأویل آن بوده است که از قرآن حذف شده و تأویل قرآن از سوی خداوند است لیکن معجزه نیست.(1)

ایشان گوید: «قد یسمّی تأویل القرآن قرآناً» و برای اثبات سخن خود به آیه شریفه وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُقْضی إِلَیْکَ وَحْیُهُ استشهاد می نماید؛ مبنی بر آن که مراد، تأویل قرآن است؛ چرا که خداوند متعال می فرماید: برای فهم بیشتر آیات و معانی آن«وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ» ؛ البته نکته ای که ایشان از این آیه شریفه برای اثبات وجود تأویل و تفسیر آیات در مصحف امیر المومنین علیه السلام استفاده می نماید، کافی است.

فیض کاشانی رحمه الله نیز هم چنان که در بررسی دیدگاه او در همین کتاب گذشت، گوید:

لا یبعد أیضاً أن یقال إنّ بعض المحذوفات کان من قبیل التفسیر والبیان وإن لم یکن من أجزاء القرآن فیکون تبدیله من حیث المعنی.(2)