بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 232

داشته و حذف شده است.(1) اما باید گفت: بر پایه تحقیقات انجام شده مولّف کتاب دبستان المذاهب یک شخص موبدی زرتشتی به نام «کی خسرو اسفندیار» است و حاجی نوری رحمه الله نیز از او نقل کرده است. ایشان در ادامه بر این باور است که هیچ اثری از این دو سوره در کتب شیعه وجود ندارد، مگر آن که محمد بن شهر آشوب مازندرانی این دو سوره را در کتاب المثالب آورده باشد.(2)

کتاب المثالب از کتاب های مخطوط است که هنوز چاپ نشده و از ظاهر کلام حاجی نوری رحمه الله برمی آید ایشان به این کتاب مراجعه ننموده است و این، خود، جای بسی تعجّب است.

آلوسی نیز در مقدمه کتاب روح المعانی وجود این دو سوره را به ابن شهر آشوب در المثالب نسبت داده است؛(3) در حالی که با صرف نظر از این که ابن شهرآشوب به عدم تحریف قرآن قائل است، اثری از وجود این دو سوره در نسخ خطی کتاب المثالب نیز یافت نمی شود.

عبارتی که در کتب اهل سنت به عنوان وجود این دو سورۀ قرآن مطرح شده، شباهت زیادی به دعا دارد و نه قرآن؛ لذا، ممکن است ابن عباس و ابی بن کعب، برخی از دعاهایی که پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در قنوت قرائت می فرمود را به جهت محفوظ ماندن در مصحف خود آورده باشند و عمر نیز در قنوت خود آن ها را قرائت کرده باشد.

مطلبی که در مسند احمد آمده است، احتمال بالا را تقویت می کند:

1- (1) . فصل الخطاب، ص 338.
2- (2) . روح المعانی، ج 1، ص 25.
3- (3) . همان.