بازپژوهی تحریف ناپذیری قرآن صفحه 36

قائلین به تحریف را تکفیر می کرد، در هیچ یک از آثار سید رحمه الله یافت نشده و هیچ یک از امامیه نیز آن را نقل نکرده است.

دیدگاه شیخ طوسی رحمه الله

بعد از سیّد مرتضی رحمه الله، شاگرد او شیخ طوسی رحمه الله - متوفای 460 ق - در ابتدای کتاب تفسیر خود - التبیان فی تفسیر القرآن (1)- دربارۀ تحریف قرآن چنین آورده است:

وأمّا الکلام فی زیادته ونقصانه فممّا لا یلیق به أیضاً، لأنّ الزیاده فیه مجمع علی بطلانها. والنقصان منه، فالظاهر أیضاً من مذهب المسلمین خلافه، وهو الألیق بالصحیح من مذهبنا وهو الذی نصره المرتضی رحمه الله، وهو الظاهر فی الروایات غیر أنّه رویت روایات کثیره، من جهه الخاصه والعامه، بنقصان کثیر من آی القرآن، ونقل شیء منه من موضع إلی موضع، طریقها الآحاد التی لا توجب علماً ولا عملاً، والأولی الاعراض عنها، وترک التشاغل بها، لأنّه یمکن تأویلها. ولو صحّت لما کان ذلک طعناً علی ما هو موجود بین الدفّتین، فإنّ ذلک معلوم صحّته، لا یعترضه أحد من الأمّه ولا یدفعه.

وروایاتنا متناصره بالحثّ علی قراءته والتمسّک بما فیه، وردّ ما یرد من اختلاف الأخبار فی الفروع إلیه؛(2)

سخن از افزایش و یا کاهش در قرآن، شایسته و سزاوار قرآن نیست؛ چرا که نظریه افزودن بر قرآن بنا بر اجماع باطل است و