میلاد نور
چهل روز است که پیامبراکرم صلی الله علیه و اله و سلم به همراه خدیجۀ کبری علیها سلام به عبادت حق مشغول اند. لحظۀ تکوین زیباترین گُل سرسبد هستی نزدیک است. بالاخره انتظارها به سر می رسد و میوۀ دل رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم در بیستم جمادی الثّانیِ سال پنجم بعثت به ثمر می رسد و انسیۀ حورا تسبیح گویان چشم به جهان می گشایند. از شعاع انوار وجودی این عطیه، عرشِ هستی و آسمان ها غرق در نور می شود. چه پُربرکت است وجود فاطمه علیها السلام ، کوثر نبوت و بهانۀ آفرینش که اگر نبودند، هستی در ظلمت وصف ناشدنیِ نیستی فرومی رفت.
فصل کودکی
روزها در گذرند و فاطمه علیها السلام فراتر از زمان، مراحل رشد و تکامل خویش را می پیمایند. کودکیِ ایشان در تنگنای شکنجه های طاقت فرسای پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم و یارانش توسط مشرکان همراه با اضطراب و ناامنی می گذرد. در این وضعیت سخت، زهرای مرضیه علیها السلام در پنج سالگی داغ دار فراق مادر می شوند و صبورانه، یگانه غم خوار و یاور پدر؛ آن چنان که به شایستگی، امّ ابیها لقب می یابند و از همان کودکی، شهامت در دفاع از حق و ولایت را می آموزند.