جنة العاصمة صفحه 178

ابیطالب علیه‌السلام که وارد شد بر فاطمه چون فاطمه او را دید ندا کرد که نزدیک بیا تا حدیث کنم آنچه را که بوده است و به آنچه که خواهد بود و به آنچه که نبوده است و نمی‌باشد تا روز قیامت

عمّار گفت دیدم امیر مؤمنان واپس برگشته من هم با او برگشتم تا اینکه بر پیغمبر صلی الله علیه و آله درآمد پس آن حضرت به او فرمود که نزدیک بیا ای اباالحسن علی علیه‌السلام به نزدیک آن حضرت آمد چون با او در مجلس قرار گرفت به علی علیه‌السلام فرمود که آیا تو برای من حدیث می‌کنی یا من برای تو حدیث کنم علی علیه‌السلام گفت یا رسول‌الله حدیث کردن از تو نیکوتر است

پس رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود گویا می‌بینم که بر فاطمه داخل شدی و با تو اینطور و اینطور گفت و تو برگشتی علی علیه‌السلام گفت آیا نور فاطمه از نور ما است آن حضرت فرمود آیا نمی‌دانی پس علی برای شکرگزاری خدای تعالی سجده کرد

عمّار گفت امیر مؤمنان بیرون آمد و من هم با او بیرون آمدم و او بر فاطمه وارد شد و من هم با او وارد شدم پس فاطمه با او گفت گویا برگشتی به نزد پدرم و به او خبر دادی آنچه را که من گفتم برایت فرمود همینطور بوده ای فاطمه، فاطمه گفت بدان ای اباالحسن که خدای تعالی آفرید نور مرا در حالتی که تسبیح می‌کرد خدای تعالی را پس آن را به درختی از درختهای بهشت سپرد و آن درخت نورانی شد تا هنگامی که پدرم داخل بهشت شد وحی فرستاد خدا به سوی او به وحی الهامی که این میوه را از این درخت بچین و آن را در دهان خود دور ده و بخور پدرم چنین کرد پس آن نور را خدا در پشت پدرم سپرد و پدرم آن را به خدیجه دختر خویلد سپرد و او مرا بر زمین نهاد و من از جهت آن نور می‌دانم آنچه را که بوده است و آنچه را که می‌باشد و آنچه را که نبوده است ای اباالحسن مؤمن به نور خدا می‌بیند (این حدیث قبلا نوشته شده در اینجا سهواً تکرار شده)

مؤلّف قاصر گوید

ظاهر این حدیث شریف دلالت دارد بر اینکه فاطمه زهراء سلام‌الله علیها عالمه بما کان و ما یکون و ما لم یکن است

منقبت 05

اشاره

در کتاب صحیفة الابرار تالیف خلد مقام حجة الاسلام ممقانی تبریزی (ره) است که از کتاب روضة الشهداء ملّا حسین کاشفی از کتاب ستین جامع للطائف البساتین نقل کرده که گفته است

انّ رجلا من المنافقین عیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام فی تزویج فاطمة و قال یا علی انّکَ افضل العرب و اشجعها و قد تزوجت بعائلة لا تملک قوت یومها و لو تزوّجت ببنتی لملأت داری و دارک من نوق موقّرة باجهزة نفیسة

فقال علی علیه‌السلام انّا قوم نرضی بما قدّر اللّه و لا نرید الّا رضا اللّه و فخرنا بالاعمال لا بالاموال- قال- فحمد اللّه ذلک منه و اذا بهاتف ینادی یا علی ارفع راسَک و لتنظر