امام حسن علیه السلام الگوی زندگی صفحه 120

یکی از آنان از «حمیر» دیگری از «بلقین» دستگیر شدند، حضرت دستور داد آنان را گردن بزنند. [190] که این اقدام تلاش مستمر و نیز خطر آنان را آشکار می سازد، که استحقاق کشته شدن را داشته اند.از جانب دیگر بسیاری از گروه های چالشگر در عراق و حجاز مرعوب تشکل همسو قرار گرفته بودند و چون عدالت طلبی اهل بیت را بر نمی تابیدند. همسو با سیاست های معاویه بودند و یا حداقل در ظاهر بی تفاوت جلوه گر بودند، که سیاست های معاویه به خوبی از آنان بهره کشی می نمود. این گروه ها عمده از زمان حکومت داری امام علی علیه السلام تداوم یافته بودند، برخی آشکار و بیشتر به صورت تشکل های پنهان شکل گرفته بودند و اینک بهترین زمینه را برای نفوذ معاویه در عراق فراهم می سازند. این جریان ها را که نقطه ی امید معاویه به شمار می روند، در چند محور می توان بررسی نمود.

حزب عثمانیه

تشکل حزب عثمانیه در عراق بازگشت به دوران خلفا به ویژه زمان عثمان دارد. تاریخ سیاست های تبعیض آلود این زمان را به خوبی گواهی می دهد. خوی قوم گرایی در عثمان آن گونه آشکار بود که گفتار عمر در حق وی به خوبی صادق است که: اگر عثمان اختیاردار امور گردد بنی امیه

را به گردن مردم سوار خواهد نمود! [191] هنگامی که بعد از عمر نوبت به عثمان رسید با توجه به دوران حکومت داری طولانی وی عثمان از دو جهت بنیان بنی امیه را تقویت نمود.

نخست از جهت موقعیت اجتماعی پست های کلیدی را به آنان