- اهداء 1
- مقدمه مترجم 2
- تقریظ 6
- مقدمه مؤلف 14
- پیوست دو روشنائی 26
- پیدایش کانون رسالت 38
- میلاد حسن (ع) 41
- هوش و شخصیت 49
- مهر و بزرگداشت 58
- نیاز به امامت 64
- معنی امامت 64
- چه کسی این مقام را احراز می کند؟ 65
- انتخاب پیشوا 67
- قرآن و عترت 68
- شهادت های قرآن 70
- نزول سوره دهر 72
- داستان مباهله 73
- تکریم اصحاب 76
- مرگ دردناک 78
- اشاره 78
- داستان غدیر 81
- بازگشت بمدینه 84
- ایفای حقوق 88
- منشور هدایت 89
- بسوی ابدیت 92
- اشاره 97
- در روزگار شیخین 97
- توطئه سقیفه 102
- مخالفت فاطمه 108
- مرگ فاطمه 113
- خلافت عمر 119
- مرگ عمر 122
- توطئه شوری 124
- اشاره 128
- در روزگار عثمان 128
- حسن (ع) در میدانهای نبرد 130
- انحراف عثمان 131
- قیام ابو ذر 142
- اشاره 156
- نمونه های عالی اخلاقی 156
- 1- اخلاق والا 158
- 2- بخشندگی امام 163
- 3- پارسائی و پرهیزگاری 173
- 4- وقار و هیبت 180
- 5- فصاحت و بلاغت 182
- 6- مکارم اخلاق 186
- 7- خوی های زشت 187
- 8- دعوت بدانش خواهی 188
- 9- عقل 188
- 11- نیایش 189
- 12- سیاست 189
- 10- فضیلت قرآن کریم 189
- دوست و همنشین 191
- سخاوت و نیکی 192
- توکل بخدا 193
- فروتنی 193
- بخل 193
- پاسخ به مسئله جبر «65» 194
- حقیقت تقوی 195
- پند و راهنمائی 196
- طلب روزی 198
- آداب سفره 199
- مساجد 199
- دوستی اهل بیت 200
- برکناری از محرفین قرآن 200
- شاهد و مشهود 202
- یکی از خطبه هایش 204
- گفتار کوتاه حکمت آموز 206
- شعرسرائی 207
- در روزگار امام علی «ع» 209
- اشاره 209
- گفتاری بلند 218
- در بصره 230
- در صفین 278
- آغاز جنگ 288
- فتنه خوارج و بازی حکمیت 325
- آغاز جنگ با خوارج 346
- نتایج تلخی که از صفین و جمل ببار آمد 352
- 1- نافرمانی سپاهیان 352
- 2- مرگ فداکاران 353
- 3- کشورگشائیهای معاویه 356
- 4- فتنه خریت «32» 362
- محراب خونین 365
- وصایای امام (ع) 380
اهداء
بتو! ای کلمه علیای خداوند و نجات بخش انسانها از تاریکی نادانی! بتو! ای معجزه بزرگ پروردگاری که روح و دانش را در توده ها برانگیختی!
بتو! که در پروازگاه معراج بمقام قرب قوسین او ادنی نائل آمدی! بتو! ای پیامبر خدا که درود الهی بر جان پاکت باد!
با دستهای خود به پیشگاه بلندت این اوراق را پیشکش میدارم که متضمن شرح زندگانی و روش فرزند و ریحانه ات آقای جوانان بهشت امام حسن است، پیشوائی که از کمال پیامبری بهره مندش کردی و شکوه و بزرگواریت را به او بمیراث دادی.
این سرمایه اندکی است که برای روز رستخیز که به پیشگاهت می آیم، تهیه کرده ام، باشد که به بزرگواری خویش آن را بپذیری که همین مرا کافی خواهد بود.
مؤلف