مصونیت قرآن کریم از تحریف صفحه 101

مفتضح کرد و طولانی تر از سورۀ بقره بود، امّا آن را ناقص نموده و تحریف کردند.

هیچ کدام از این روایات صحیح نیستند بلکه ضعیف، مرسل، یا مرفوع می باشند. احتمال دارد که بر فرض صحّت، این روایات را چنین توجیه کرد که این اسامی به صورت تفسیر و تبیین معانی آیات در مصحف آمده بود و از آیات الهی نبوده است. این مطلب را ملاّمحسن فیض کاشانی در الوافی و مرحوم خوئی در البیان آورده اند و شیخ صدوق که رئیس محدثان است- خبر را در کتاب ثواب الاعمال آورده است، در حالی که خودش در کتاب الاعتقادات بر عدم نقصان قرآن تصریح می کند و همین دلیل بر آن است که وقتی محدّثان چنین روایاتی را دربارۀ تحریف نقل می کنند، به صحّت سند و دلالت آنها اعتقاد ندارند.

سوّم: چرا محدّثان، این روایات را در کتابهای معتبر نقل کرده اند، در حالی که بیانگر آرا و نظرات آنان نبوده است؟

جواب این است که: به طور طبیعی مؤلّفان در دائره المعارفها و به خصوص در منابع حدیثی، مقیّد به نظرات خاصّ خودشان نمی شوند و از قدیم مرسوم بوده است که مولّفان کتابهای حدیثی، بیشترین تلاش و کوشش آنان در تدوین و جمع آوری احادیث بوده است، نه در انتخاب و گزینش احادیث. گویی آنان کار مهم گزینش احادیث را به مجتهدان