- سخن مجمع 1
- اشاره 18
- روایاتی که به جمع آوری قرآن در زمان ابوبکر اشاره می کند 21
- اشاره 39
- بررسیحالت اوّل: احتمال وقوع تحریف در زمان شیخین به صورت تصادفی 40
- بررسی حالت سوّم: وقوع تحریف در زمان عثمان 46
- بررسی حالت چهارم: وقوع تحریف در زمان بنی امیّه 48
- اشاره 67
- الف: سورۀ احزاب، معادل سورۀ بقره است 67
- اوّل: موضعگیری در قبال روایات تحریفی که در منابع عامّه آمده است 67
- اشاره 67
- قسم اوّل: روایاتی که سوره یا آیاتی را ذکر کرده 67
- ب: لو کان لابن آدم و ادیان... 68
- ج: سوره های خلع و حفد 70
- د: آیۀ رجم 71
- و: آیۀ رضاع کبیر در ده مرتبه 73
- ه- : آیۀ جهاد 73
- اقسام نسخ و چگونگی نسخ تلاوت 76
- بطلان نسخ تلاوت 80
- قسم دوّم: روایاتی که بر لحن (اشتباه نحوی) و تغییر دلالت می کنند. 82
- قسم سوّم: روایاتی که بر زیاده دلالت می کنند. 88
- دسته اوّل: روایاتی که در آنها لفظ «تحریف» به کار رفته است: 91
- اشاره 91
- دستۀ دوّم: روایاتی که می گوید: بعضی از آیات، شامل اسامی ائمّه(علیهم السلام) بوده و این اسامی حذف شده است: 92
- دستۀ سوّم: روایاتی که توهّم وقوع تحریف به زیاده و نقصان در قرآن را ایجاد می کنند: 96
- دستۀ چهارم: روایاتی که می گوید در قرآن اسامی مردان و زنانی بوده است که حذف شده است: 99
- سوّم: چرا محدّثان، این روایات را در کتابهای معتبر نقل کرده اند، در حالی که بیانگر آرا و نظرات آنان نبوده است؟ 101
- چکیدۀ بحث 113
فصل اوّل: تدوین قرآن در عصر پیامبر(صلی الله علیه و آله)
اشاره
شواهد و قراین بسیار به صورت آشکاری بر تدوین «قرآن» در زمان حیات پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) دلالت می کنند. اوضاع و احوال خاصّی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و مسلمانان در آن می زیسته اند، مستلزم آن بوده است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در زمان حیات خویش به جمع آوری قرآن، اقدام کند؛ زیرا:
الف: قرآن کریم، به مثابه قانون اساسی امّت اسلامی بوده است که شاکلۀ اصلی عقیدتی، فرهنگی و احکام تشریعی را تشکیل می داده است. علاوه بر این، متقن ترین منبع تاریخی و بلیغ ترین متن ادبی به شمار می رفته است و مسلمانان صدر اسلام، منبعی غیر از قرآن کریم نداشته اند تا به تدبّر و فکر و اندیشه در آن بپردازند، از این رو قرآن تنها منبع فکری، اجتماعی و روحی آنان بوده است.
برای مثال، امّت اسلامی در صدر اسلام، برای ایمان به وحدانیّت و
صفات پروردگار و علم به جهان هستی و آگاهی از انحرافات ادیان دیگر، دلیل و منبعی غیر از قرآن کریم در اختیار نداشته است. این موضوعات، ما را به اهمّیّت ویژۀ قرآن در میان مسلمانان آگاه