مصونیت قرآن کریم از تحریف صفحه 88

إنْ هذانِ لساحرانِ ، همانند این قول است: إن زیدٌ لمنطلقٌ. در این جا لام فارقه آمده است تا بین إنْ نافیه و إنْ مخفّفه از ثقلیه فرق بگذارد. (1)

بنابراین، هیچ اشکالی بر این آیه وارد نیست و هیچ اشتباهی به وسیلۀ کاتبان رخ نداده است.

فخر رازی می نویسد:

از آن جا که نقل این قرائت، همانند نقل تمام قرآن، متواتر و مشهور است، اگر قایل به غلط بودن آن بشویم، این حکم به تمام قرآن سرایت می کند و در نتیجه تمام قرآن متواتر، محلّ ایراد واقع می شود و این باطل است. (2)

قسم سوّم: روایاتی که بر زیاده دلالت می کنند.

1- از عبدالرحمن بن یزید روایت شده است:

عبدالله بن مسعود، معوذتین را از مصحف خود حذف می کرد و می گفت: این دو، جزء قرآن نیستند. (3)

2- روایت شده است که:
1- (1) - الکشاف: 3/ 72.
2- (2) - التفسیر الکبیر: 22/ 75.
3- (3) - مسند احمد: 129/5؛ الآثار: 1/ 33؛ التفسیر الکبیر: 1/ 213؛ مناهل العرفان: 268/1؛ الفقه علی المذاهب الاربعه: 258/4؛ مجمع الزوائد: 7/ 149.