مصونیت قرآن کریم از تحریف صفحه 99

علم به تمام قرآن از حیث معانی ظاهری و باطنی است که باطن قرآن را جز پیامبر(صلی الله علیه و آله) و جانشینان اونمی دانند. (1)

سیّد علی بن معصوم مدنی، این دو روایت را در ضمن احادیثی آورده است که به وسیلۀ آنها استشهاد کرده است امیرالمؤمنین و فرزندانش(علیهم السلام) با تأیید و اذن الهی و الهام ربّانی و تعلیم نبوی، تمام آنچه را که در قرآن است، با علم قطعی می دانستند. او متذکّر شده است که احادیث در این موضوع به حدّ تواتر در هر دو فرقه رسیده است. (2)

البتّه می توان این دو روایت را بر مطالب اضافه ای که در مصحف امیرالمؤمنین(علیه السلام) بوده است، حمل کرد؛ زیرا آن حضرت(علیه السلام) تأویل و تفسیر و شأن نزول آیات را از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) دریافت می کرد و در مصحف خود می نوشت، امّا این مطالب جزء قرآنی که خداوند نازل فرموده بود و پیامبر(صلی الله علیه و آله) مأمور به تبلیغ آن بود، نبود.

دستۀ چهارم: روایاتی که می گوید در قرآن اسامی مردان و زنانی بوده است که حذف شده است:

1- در تفسیر عیّاشی به صورت مرسل از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است:
1- (1) - الکافی: 1/ 228 (در حاشیه).
2- (2) - شرح صحیفه سجّادیّه: 401.