معصوم چهارم حسن بن علی علیه السلام صفحه 1

مقدمه

بسم الله تعالی شأنه

امام مجتبی ابومحمد حسن بن علی علیهماالسلام بنا به عقیده ی طایفه ی ناجیه ی امامیه ارشد الله امرها چهارمین معصوم از معصومین چهارده گانه ی اسلام است.

وی سبط اکبر رسول الله و ارشد فرزندان امیر المؤمنین علی مرتضی است.

بهمان ترتیب که در متن کتاب به تفصیل و استدلال تعریف خواهد شد معصوم چهارم ما عنوان خلافت را با کراهت آشکاری پذیرفت زیرا منبر خلافت در نتیجه ی دسیسه های سیاسی سقیفه ی بنی ساعده طوری به انحراف افتاده بود که حتی با دست علی هم طی این چهار پنج سال حکومت نتوانست بصورت نخستین خود بازگردد.

این مسند کج افتاده راست نمی نشست و این بنای واژگون آباد شدنی نبود.

حسن بن علی امام بر حق ما امام بود و آنچه مهم است امامت اوست.

خواه این امام کرسی حکومت به زیر پا داشته باشد و خواه در کنج خانه ی خود عزلت و انزوا بگزیند.

حسن مجتبی به اصرار عبدالله بن عباس و استقبال مردم عراق خلافت را با کراهت قبول کرد ولی وقتی تخلف آشکار مردم را دید و خویش را با صفای

باطن و صدق لهجه و حقیقت اعلای خود در برابر مردی ملحد و فرومایه و سیاسی همچون معاویه بن ابی سفیان مشاهده فرمود، یکباره دست از خلافت کشید و این کناره گیری و استعفا در تاریخ به غلط نام «صلح» یافت در صورتی که خود هرگز با معاویه نتوانست کنار بیاید و کردار وی را تصدیق و امضا فرماید.

امام حسن کرسی خلافت را از پیش پای خود طرد کرد زیرا میدید بخاطر این کرسی خونهای بسیار بخاک خواهد ریخت و حرمت بسیار تباه خواهد شد و در نتیجه باز هم پای ناحقی بر این کرسی استوار خواهد شد.

حفظا لدماء المسلمین و صونا لحرمه الأسلام امام دوم دنیا را به اهل دنیا واگذاشت و خویشتن کناره گرفت.

در این باب مسلمانان ظاهر بین و متعصب و حساس چون دستخوش احساسات خویش هستند نعوذ بالله به سستی و اهمال نسبت می دهند.

غفر الله لهم - سخت از حقایق مسئله و مقتضیات روز بدورند.

این قوم نمی توانند به عظمت آن ضربه ی شدید که از دست توطئه گران سقیفه بنی ساعده بر پیکر اسلام فرود آمده پی ببرند.

این قوم از شورای عمر بن خطاب و نقشه ای که عثمان را بر جای پیغمبر نشانید و غیر مستقیم خلافت را به بنی امیه واگذار کرد خبری جز یک حکایت تاریخی ندارند.

بنا این بود که تخت سلطنت در زیر پای عثمان قرار بگیرد و بنا این بود که بنی امیه امپراطوری اسلام را تحت سیطره و سلطان خود درآورند و بنا این بود که مقدماتی فراهم شود تا نژاد عرب بر نژادهای دیگر حکومت کند.

و حسن بن علی علیهما السلام این

«بنا» ها را می شناخت و با ترتیب کار نزدیک بود و البته نمیخواست خون مسلمانان بیهوده بخاک بیامیزد.

نهضت حسین بن علی علیهما السلام در فاجعه ی یوم الطف حساب دیگری دارد که انشاءالله در کتاب آینده «معصوم پنجم» تحت تحقیق و تحلیل خواهد درآمد و ما بخاطر تقریب ضمیر خوانندگان عزیز خود به این سطر در مقدمه مبادرت جسته ایم و به همین چند سطر به نام مقدمه قناعت میکنیم.

در متن کتاب مفصلا این مطالب توضیح خواهد یافت.

کتاب گرامی «معصوم چهارم» پنجمین کتاب از سلسله ی انتشارات «معصومین چهارده گانه» است علیهم السلام که اکنون بدست خوانندگان عزیز میرسد.

این پنجمین کتاب است که از این سلسله انتشار مییابد و نگارنده نمیداند با چه زبان و کدام قلم از عواطف و مراحم مسلمانان حقیقت خواه ایران و پاکستان و عراق که تاکنون وی را در تقدیم این خدمت عظیم تشویق فرموده اند تشکر کند.

مسلمانان خاورمیانه بیش و کم دریافته اند که هدف من از این یادداشت ها چیست و معهذا میخواهم تکرار کنم که در تهیه ی این کتاب ها مرام من جنگ و دعوا و سر و صدا و شهرت جویی و غوغا طلبی نیست.

ما با هیچکس جدال و نزاع نداریم. بلکه مقصود ما وحدت مسلمانان جهان و رفع اختلاف ها و نفاق هاست.

گذارم امر را در پای تحقیق

سپس جویم از این تحقیق تصدیق

عواملی که ملت بر حق و با حق اسلام را به روز امروز نشانیده و از اوج عظمت به منجلاب فساد و بدبختی کشانیده از این اختلافات