- مقدمه ی مترجم 1
- پیشگفتار 7
- سیاست چیست؟ 9
- اشاره 11
- زندگانی سیاسی امام حسن علیه السلام در عهد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم 11
- سرآغاز 12
- اشاره 13
- پیامبر اکرم و آینده ی امت اسلامی 13
- عاطفه ی پیامبر بیانگر موضع اوست 19
- اشاره 22
- داستان مباهله 22
- نمونه ی زنده 25
- برنامه ریزی در خدمت رسالت 27
- سیاست های شوم 30
- اشاره 30
- بازگشت به آغاز 33
- مقابله و مبارزه با توطئه زشت 41
- نمونه های تاریخی مهم 42
- بعضی از موضع گیری های امام حسن 46
- موضع گیری های دیگری از ائمه و ذریه ی طاهرین آنها 51
- قدم به قدم به دنبال رسول خدا 54
- گواهی حسنین و نوشته ی ثقیف 57
- بیعت رضوان 59
- حسن و حسین امامند و پیشوا 63
- زندگانی سیاسی امام حسن علیه السلام در عهد شیخین 68
- حسنین و فدک 68
- نقشه ی شگفت انگیز 71
- سفارش علی 107
- وصیت امام حسن 109
- تشریع کنندگان جدید، یا پیغمبران کوچک 110
- مبارزه ائمه با توطئه ی شوم 115
- موضع امام حسین 126
- حسنین و اذان بلال 128
- امام حسن و پرسش های مرد بیابانگرد 129
- سهم بندی بیت المال 136
- امام حسن در شورا 138
- زندگانی سیاسی امام حسن علیه السلام در عهد عثمان 143
- امام حسن در وداع با ابوذر 143
- اشاره 147
- شرکت امام حسن در فتوحات 147
- تفسیر و توجیه 148
- اشاره 150
- نظر درست 150
- آثار فتوحات بر مردمی که سرزمینشان فتح می شد 150
- آثار فتوحات بر فاتحان 159
- ائمه و فتوحات اسلامی 172
- امام حسن و محاصره ی عثمان 181
- معاویه، قاتل عثمان 188
- زخمی شدن امام حسن در دفاع از عثمان 195
- موضع قوی و نیرومند امام حسن 198
- آیا امام حسن عثمانی بود؟! 202
- سخن پایانی 220
- پاورقی 220
معاویه، قاتل عثمان
راه دوری نرفته ایم اگر بگوییم که معاویه از ابتدا دریافته بود، قتل عثمان به مصلحت و در خدمت اهداف اوست و نیز تمایل داشت بر سر عثمان آن بیاید که آمد؛ چه عثمان از وی یاری خواست، اما معاویه در کمک رسانی بدو تأخیر رواداشت و پیوسته چشم انتظار وقوع حوادث نامطلوبی برای او بود و آرزوی مرگش را داشت، و آن گاه که نیرویی بسیج کرد و به سوی مدینه گسیل داشت، دستور داد که در ذی خشب توقف کند و از آن جا جلوتر نرود و فرمانده را بر حذر داشت که مبادا بگوید:
«حاضر چیزی را می بیند که غایب نمی بیند، چه در حقیقت حاضر در آن جا منم و غایب تو. گوید: سپاه معاویه مدتی در ذی خشب ماند تا این که عثمان کشته شد و آن گاه معاویه دستور داد به شام بازگردند. پس سپاهی را که معاویه با وی فرستاده بود، به شام بازگرداند. هدف معاویه این بود که عثمان کشته شود و آن گاه به دعوی خون خواهی وی، مردم را به سوی خود بخواند.» [394].