ستاره درخشان شام حضرت رقیه دختر امام حسین علیه السلام صفحه 119

علي بن الحسين ، عليه السلام ملقّب به زين العابدين و سجّاد ، فرزند ارشد امام حسين مي باشد كه از شاه زنان (247) دختر يزد گرد شاهنشاه ايران متولد شده است . ايشان تنها پسر امام حسين عليه السلام است كه پس از آن حضرت باقي ماند ، زيرا 3 برادر ديگرش (علي اكبر ، علي اصغر ، و عبدالله رضيع ) در واقعه كربلا به شهادت رسيدند . آن حضرت نيز همراه پدر به كربلا آمد ، ولي چون روي مصلحت الهي سخت بيمار بود و توانايي حمل اسلحه و جنگ را نداشت ، از جهاد و شهادت بازماند . در نتيجه در خيل اسيران به شام اعزام گرديد و پس از گذرانيدن دوران اسيري ، به امر يزيد براي استمالت افكار عمومي همراه كاروان اسراي اهل بيت به مدينه روانه گرديد . بعدها آن حضرت را يك بار ديگر ، و اين بار به امر عبدالملك خليفه سفّاك اموي ، با بند و زنجير از مدينه به شام جلب كردند كه چندي بعد مجدّدا به مدينه بازگشت .

امام چهارم پس از مراجعت به مدينه ، در اثر فشار و اختناق سياسي شديد حاكم ، انزوا اختيار كرده و مشغول عبادت پروردگار گرديد و با كسي جز خواص شيعه مانند(ابوحمزه ثمالي ) و (ابوخالد كابلي ) و امثال ايشان تماس نمي گرفت . البته خواص ، معارفي را كه از آن حضرت اخذ مي كردند ، در ميان شيعه نشر مي دادند و از اين راه تشيّع توسعه فراواني يافت كه اثر آن در زمان امامت امام پنجم به ظهور پيوست . (248)

ماه ولادت امام سجاد عليه السلام

در تاريخ ميلاد حضرت امام سجّاد اختلاف بسيار است و شايد اصحّ اقوال نيمه جمادي الاولي سنه 36 هجري قمري و يا پنجم شعبان سنه 38 هجري بوده است . آن حضرت در مدينه طيّبه ديده به جهان گشود (249) كه اسم مادر مكرّمه اش را قبلا ذكر كرديم .

شيخ مفيد و شيخ طوسي و سيد بن طاووس مي فرمايند ولادت با سعادت حضرت علي بن الحسين در نيمه جمادي الاولي بود . و در دروس و فصول المهمه است كه پنجم ماه شعبان بوده در مناقب و اعلام الوري است كه نيمه جمادي الاخره بود و اصح قول اول است . (250)

رساله الحقوق و صحيفه سجاديه

از امام زين العابدين كتاب پر محتواي رساله الحقوق به جاي مانده است ، كه ضرورت دارد جداگانه و با ديد علمي و حقوقي مورد دقّت و بررسي قرارگيرد ، و از محتويات عميق و پربار آن در جهت ساختن مدينة فاضله ، و جامعه ايده آل و مطلوب الهي -انساني بهره گيري شود . اثر بسيار ارزشمند ديگري كه از آن حضرت به يادگار مانده ، صحيفه سجاديه نام دارد كه يكي از نابترين و مهمترين گنجينه هاي معارف اسلامي در قالب دعا و نيايش است .

اين كتاب در بين علما و بزرگان به (انجيل اهل بيت ) و (زبور آل محمد) ملقّب گرديده است ، چه ، همان طور كه انجيل عيسي و زبور داود - علي نبيّنا و آله و عليهم السلام - حاوي علوم و حِكَم الهي و آسماني مي باشند صحيفه سجاديه هم حقايق والايي از معارف اسلامي را در بردارد ، كه جهانيان را به سعادت و نيك بختي مي رساند .

در بسياري از اجازات علماي اماميه (چنانكه محدث نوري در كتاب مستدرك الوسائل بيان كرده ) صحيفه سجّاديه را (اُخت القرآن ) (خواهر قرآن ) و نهج البلاغه را (اخ القرآن ) (برادر قرآن ) وصف كرده اند . زيرا اين دو كتاب شريف نيز ، در نهايت امر ، همچون قرآن از منبع علم الهي تراوش كرده و بر زبان مقدس آن دو بزرگوار جاري شده است : قرآن عظيم ، به وحي و املاي ذات مقدس الهي ؛ و نهج البلاغه و صحيفه سجاديه ، به الهام خداوندي و تعليم نَبَوي .

القاب حضرت