ستاره درخشان شام حضرت رقیه دختر امام حسین علیه السلام صفحه 1909

پدرش معاويه ، به جاي آنكه در برابر اين رفتار زشت و ننگين عكس العمل كوبنده اي نشان دهد ، با حيله گري و دروغپردازي و فريبكاري ، مقدماتي فراهم ساخت تا آن زن پاكدامن مسلمان را از خانه شوهر جدا ساخته به بستر گناه آلوده پسرش يزيد بكشاند . حسين بن علي عليه السلام كه از قضيه با خبر شد در برابر اين تصميم زشت ايستاد و نقشه شوم معاويه را نقش بر آب ساخت . وي با استفاده از يكي از قوانين اسلام زن را به شوهرش ، عبدالله بن سلام ، بازگرداند و دست تعدّي و تجاوز يزيد را از سر خانواده اي مسلمان و پاكيزه قطع كرد و با اين كار همّت و غيرت هاشميين را نمايان ساخت و علاقه مندي خود را به حفظ نواميس جامعه مسلمان ابراز داشت و اين رفتار سبب شد كه مفاخر آل علي عليه السلام و دنائت و ستمگري بني اُميّه ، براي هميشه در تاريخ به يادگار ماند . (66)

وصيّت معاويه به يزيد

معاويه ، در مرض وفات خويش ، پسرش يزيد را نزد خود خواند و وصيتهايي بدين مضمون به او كرد :

پسرم ، من رنج بار بستن و رفتن بدين سوي و آن سوي را از تو كفايت كردم و كارها را براي تو آسان نمودم و دشمنان را خوار كردم و گردنكشان عرب را براي تو خاضع نمودم و براي تو آن چيز را فراهم نمودم كه كسي براي فرزندش فراهم ننمود . پس اهل حجاز را مراعات كن كه اصل تواند . هر كه از حجاز نزد تو آيد او را گرامي دار و هركه غايب باشد احوال او را بپرس . مردم عراق را مراعات نما و حتي اگر از تو بخواهند كه هرروز عاملي را عزل كني بكن . چه ، عزل يك عامل براي تو آسانتر از آن است كه صد هزار شمشير به روي تو كشيده شود . اهل شام را رعايت كن و آنها را محرم راز خويش قرار ده ؛ اگر از دشمني بيم داشتي از آنان طلب كمك كن ، و زماني كه به مقصود خويش رسيدي ، آنها را به بلاد شام بازگردان ، چون اگر در غير بلاد شام بمانند ، اخلاق آنها دگرگون خواهد شد .

من نمي ترسم كه در امر خلافت كسي با تو به نزاع برخيزد ، مگر چهار كس از قريش : حسين بن علي عليه السلام ؛ عبدالله بن عمر؛ عبدالله بن زبير؛ و عبدالرّحمن بن ابي بكر .

1 . امّا عبدالله بن عمر ، او مردي است كه عبادت ، وي را از كار انداخته است و اگر همگان با تو بيعت كنند و كسي غير او نماند ، او نيز با تو بيعت خواهد كرد؛

2 . و امّا حسين بن علي عليه السلام ، پس او مردي سبك خيز و تند مزاج است و مردم عراق او را رها نمي كنند تا به خروج وادارش كنند . پس اگر بر تو خروج كرد و تو بر او ظفر يافتي ، از وي درگذر كه او خويشاوند ما بوده و بر ما حقّي عظيم دارد و از خاندان پيغمبر صلي الله عليه و آله است ؛

3 . و امّا عبدالرّحمن بن ابي بكر ، پس هر چه اصحاب بپسندند او متابعت كند و فكر و همّتش جز مصروف زنان و لهو و لعب نيست .

4 . و امّا آن كسي كه مانند شير بر زانو نشسته آماده فرو جستن بر تو مي باشد و مانند روباه ترا بازي مي دهد و اگر فرصتي يافت بر تو مي جهد ، عبدالله بن زبير است . اگر با تو چنين كرد و تو بر او ظفر يافتي ، بند از بند وي جداساز و خون كسان خود را تا مي تواني حفظ كن . (67)

مرحوم محدّث قمي مي فرمايد : نام عبدالرحمن اين چنين آمده است و صحيح نيست چون عبدالرحمن بن ابي بكر پيش از معاويه درگذشت . (68)