با کاروان نور صفحه 121

سینه این کافران بشکنم و تا قبضه شمشیر در دست من است با این گروه جهاد خواهم کرد . و اگر برای من اسلحه ای نماند که به جهاد ادامه دهم با سنگ می جنگم . به خدا سوگند دست از یاری تو برندارم تا معلوم شود که تا زنده بودم ذریه پیامبر را حفظ کردم . به خدا سوگند اگر بدانم کشته می شوم و دوباره زنده می گردم ، سپس مرا می کشند و به آتش می سوزانند و تا هفتاد مرتبه با من اینگونه رفتار می شود هرگز از تو جدا نشوم !

مسلم ، روز عاشورا چون شیر غرّان و همچون برق خاطف و صرصر عاصف بر آن سپاه خون آشام زد و جنگی نمایان کرد ، و پنجاه تن سوار را به خاک هلاک انداخت تا از کثرت زخم و جراحت به زمین افتاد . حضرت حسین علیه السلام با حبیب بن مظاهر بر بالین او آمد و فرمود :

یَرْحَمْکَ اللّه یَا مُسْلِم ! «فَمِنْهُم مَّن قَضَیٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلاً » (1).

هفهاف بن مهند راسبی

هفهاف ، بنا به نوشته دانشمندان رجالی مردی تهمتن ، شیرافکن ، کوه کن ، نیکوسیرت و از شجاعان بصره و از مخلصین جماعت شیعه است .

هفهاف در عشق ورزی به امیرمؤمنان علیه السلام و محبت شاه ولایت و اطاعت از اهل بیت علیهم السلام گوی سبقت از دیگران ربوده بود و در جنگ صفین ملازم رکاب آن حضرت بود .