بدرقه جان (علی اکبر علیه السلام صفحه 17

آری، هنگامی که امام حسین علیه السلام دلش برای صوت قرآن پیامبرصلی الله علیه وآله تنگ می شد، می فرمود: علی! برایم قرآن بخوان.(39)

2 - در حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده: امام حسین علیه السلام حضرت علی اکبرعلیه السلام را با سی نفر فرستاد تا برای خیام حرم آب بیاورند.(40)

و این مأموریتی بود که امام به عهده فرزند شجاعش گذاشت و از این مأموریت، شجاعت حضرت علی اکبرعلیه السلام آشکار می شود؛ چه اینکه آب آوردن در آن روز عاشورا، کار دشواری بود و لشکر عمر بن سعد اطراف شریعه را کاملاً محاصره کرده بودند. نوشته اند: این مقدار آبی که آورد برای حرم کم بود و کفاف اصحاب، یاران، زنان و اطفال حرم را، که نزدیک به دویست نفر بودند، نمی داد.

3 - شیخ فخرالدین طریحی می نویسد: هنگامی که ابوالفضل عباس علیه السلام به شهادت رسید، امام حسین علیه السلام فرمود: «أما من مجیر یجیرنا؟! أما من مغیث یغیثنا؟! أما من أحد یأتینا بشربه من المآء لهذا الطفل»؛ «آیا یاری رسانی نیست که ما را یاری رساند؟! آیا فریادرسی نیست که فریادرسی کند؟! آیا کسی

نیست که برای سیراب کردن این طفل، جرعه ای آب برای ما بیاورد؟!».

در این حال، حضرت علی اکبرعلیه السلام برخاست و عرض کرد: من به طلب آب می روم، امام علیه السلام در حقّ فرزندش دعا کرد، علی اکبر مشک آب را برداشت و به سوی شریعه رفت و مشک را پر از آب نمود، به جانب پدر آمد و گفت: بابا جان! اگر آب زیاد آمد، پس از سیراب شدن برادرم، من هم تشنه هستم. امام طفلش را گرفت تا آب دهد که نامردان تیری زدند و بر گلوی علی اصغرعلیه السلام نشست، قبل از اینکه آن طفل آبی بنوشد.(41)

حضرت علی اکبرعلیه السلام مؤذّن کربلا

یکی از شعارهای مهم دین مقدّس اسلام، اذان است. اذان روح و ریحان در کالبد جامعه بشری می دمد. خانواده و جامعه ای که فرهنگ اذان در او زنده و پاینده باشد، دچار لغزش ها و افکار ناپسند نمی شود. اقامه اذان مربوط به دسته یا فردی به تنهایی نیست بلکه فرهنگ اذان فرهنگی فردی، اجتماعی، خانوادگی بوده و اسلام سفارش می کند اذان گفتن را در هیچ حالی ترک نکنید.

بنابراین برای حفظ اذان، وجود مقدّس علی بن ابی طالب علیه السلام، 25 سال در خانه نشست و در این راه، چه خون دل هایی که به او دادند و بالاخره در محراب مسجد کوفه در اقامه همین راه، به شهادت رسید. امام حسن علیه السلام برای حفظ اذان و فرهنگ آن صلح نمود، و امام حسین علیه السلام نیز برای حفظ آن قیام کرد.

حجاج بن مسروق، مؤذّن کاروان حسینی افتخار داشت در حضور امام زمان خویش و برای جماعتی اذان بگوید که در آن جماعت، شخصیت هایی مانند: حضرت عباس بن علی، علی اکبر، قاسم بن