- ولادت حضرت علی اکبر 1
- مقدمه 1
- کنیه حضرت علی اکبرعلیه السلام 3
- لقب حضرت علی اکبرعلیه السلام 4
- مادر حضرت علی اکبرعلیه السلام 5
- دیدگاه موّرخین پیرامون حضور لیلی در کربلا 6
- ویژگی های حضرت علی اکبرعلیه السلام 7
- شباهت حضرت علی اکبرعلیه السلام به رسول خداصلی الله علیه وآله 8
- فضایل حضرت علی اکبرعلیه السلام 9
- حضرت علی اکبرعلیه السلام در شب عاشورا 11
- توضیحی پیرامون صفت ناری القُری 12
- حضرت علی اکبرعلیه السلام ناری القُری 12
- جاذبه داشتن، صفت بسیار خوبی است 12
- حضرت علی اکبرعلیه السلام وارث دو شجاعت 14
- حضرت علی اکبرعلیه السلام و چند مأموریت 16
- حضرت علی اکبرعلیه السلام فارس میدان نبرد 16
- حضرت علی اکبرعلیه السلام مؤذّن کربلا 17
- مدح حضرت علی اکبرعلیه السلام 19
- مقام رفیع قمر بنی هاشم و علی اکبر نزد سید الشهداءعلیهم السلام 20
- شبه پیامبرصلی الله علیه وآله، ریحانه الحسین علیه السلام 20
- وجوه مشترک میان حضرت ابوالفضل و حضرت علی اکبرعلیهما السلام 21
- جایگاه سیاسی - اجتماعی حضرت علی اکبرعلیه السلام 24
- اغراض و اهداف معاویه بن ابی سفیان 25
- حضرت علی اکبرعلیه السلام به سوی فرات 28
- حضرت علی اکبرعلیه السلام در شب عاشورا 29
- جوانان کربلا، الگوی امروز ما 29
- ویژگی جوانان کربلا 30
- شهادت حضرت علی اکبرعلیه السلام 32
- وداع حضرت علی اکبرعلیه السلام 33
- امام سجّادعلیه السلام و شهادت برادرش حضرت علی اکبرعلیه السلام 37
- اسماعیل کربلا، حضرت علی اکبرعلیه السلام 38
- فدایی حسین علیه السلام 38
- چشمان حضرت یعقوب علیه السلام در فراق فرزند گران است 39
- هنگام وداع حضرت علی اکبرعلیه السلام، سه ناله شنیده شد 40
- وجه نام گذاری حضرت علی اکبرعلیه السلام 41
- اگر علی اکبرعلیه السلام زنده بود، در این مصیبت خون گریه می کرد 42
- روایت انگور 42
- جانشینان اهل کساء در صحرای کربلا 43
- پی نوشت ها 44
شبه پیامبرصلی الله علیه وآله، ریحانه الحسین علیه السلام
میان والدین و فرزند، یک نوع رابطه و کششی وجود دارد که باعث ایجاد محبت و دوستی می شود. این نوع رابطه
و جذّابیت میان دوستان هم وجود دارد. با این فرق که، محبت حاکم بر والدین و فرزندان ذاتی است و ریشه فطری دارد.
از این روست که رسول خداصلی الله علیه وآله می فرماید: «الولد ریحانه وریحانتای من الدنیا الحسن والحسین»؛ «فرزند گل خوشبو است، و حسن و حسین علیهما السلام دو گل خوشبوی من در دنیا هستند».
و می فرماید: «أولادنا أکبادنا»؛(48) «فرزندان ما جگرگوشه های ما هستند».
فرزند پاره تن و جگرگوشه پدر و مادر بوده، و شکی نیست که فرزند، خصوصاً که شخص پاک و سالمی باشد، ریحانه والدین، نور چشم و میوه دل و قلب پدر و مادر است؛ لذا خداوند تبارک و تعالی در قرآن از اولاد تعبیر به ثمرات نموده است: «وَلَنَبلُوَنَّکُمْ بشَی ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَراتِ وَبشِّرِ الصّابرِینَ».(49)
در روایت آمده: دو نفر اعرابی خدمت حضرت رسول صلی الله علیه وآله آمدند و هر دو سر مالکیت شتری با هم نزاع و درگیری داشتند. هرکدام می گفتند: شتر از آن من است. یکی از آنها به رسول خداصلی الله علیه وآله عرض کرد: یا رسول اللَّه! دستور بفرمایید شتر را نحر نمایند، پس به درستی که در جگر آن حیوان کلّه زخمی وجود دارد. حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه وآله دستور دادند و شتر نحر گردید. جگر او را بیرون آوردند، مشاهده شد که در جگر شتر همان اثری وجود دارد که اعرابی گفته. حضرت رسول صلی الله علیه وآله فرمود: ای اعرابی! از کجا فهمیدی که جگر شتر این طور است؟ اعرابی در پاسخ گفت: یا رسول اللَّه! همانا من بچه شتر این ناقه را جلوی چشمان مادرش نحر نمودم. در این هنگام، ناله بلندی
و عظیمی از شتر شنیده شد، از این رو دانستم که بر جگر مادر صدمه ای وارد گردید.(50)
مقام رفیع قمر بنی هاشم و علی اکبر نزد سید الشهداءعلیهم السلام
بیان صفات و کمال هر شخصی، به راه های مختلف صورت می پذیرد. گاهی هنر یک فرد، بیان گر شخصیت اوست، گاهی تربیت و آگاهی او، بیان گر ذات اوست. گاهی نسبت داشتن فردی به فرد دیگر، ارزش او را بیان می کند. بالاخره همه این موارد در حدّ خود می تواند معرّف دیگری واقع شود؛ ولی به طور یقین، رسا و گویا نیست.