بدرقه جان (علی اکبر علیه السلام صفحه 22

1 - در روز عاشورا، برای قمر بنی هاشم علیه السلام امان نامه آوردند(54) و نیز هنگامی که حضرت علی اکبرعلیه السلام به میدان رفت، شخصی از آن طرف فریاد زد؛ ای علی! تو با امیرالمؤمنین یزید خویشاوندی داری و ما می خواهیم خویشاوندی تو را رعایت کنیم، اگر میل داری تو را به محفل امنی ببریم، علی اکبرعلیه السلام فرمود: خویشاوندی رسول خداصلی الله علیه وآله را باید مراعات کرد.(55)

علّت این نوع امان دادن، این است که مادر علی اکبرعلیه السلام، لیلی، یک رابطه نَسَبی با ابوسفیان دارد. در همین راستا، بعضی از بزرگان فرموده اند: اگر مُکرّمه لیلی در کربلا حاضر بود، از ترس مؤاخذه یزید، جرأت نمی کردند به این قِسم، اهل بیت را اسیر کنند.(56)

به نظر می رسد: صحیح نیست اینکه بگوییم: اگر لیلی در کربلا می بود، لشکریان کفر جرأت نمی کردند؛ چرا که آن قدر خباثت و جنایت و قساوت قلب بر لشکریان عمر سعد و فرماندهان آنها حکم فرما بود، که چنین خویشاوندی هرگز جلوی اعمال پلید آنها را نمی گرفت.

2 - وجه شباهت دیگر میان این دو آقازاده، سلام تودیع است. در آخرین لحظات زندگی، هنگامی که قمر بنی هاشم از اسب به روی زمین افتاد، فرمود: «علیک منّی السلام یا أباعبد اللَّه!».(57) چون امام، کلام برادر را شنید، بسان عقابی تیز بر سَرش فرود آمد.

همچنین وقتی حضرت علی اکبرعلیه السلام از بالای اسب بر زمین افتاد و او را با ضربات شمشیر قطعه قطعه کردند، فرمود: «یا أبتاه! علیک منّی السلام».(58)

3 - سر نازنین حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام را شکافتند، همین طور سر مبارک

جوان حضرت سید الشهداءعلیه السلام را نیز شکافتند و فردای قیامت آن دو آقازاده، با سر شکافته و خون آلود از پیروانشان دستگیری خواهند نمود.

4 - حضرت عباس و علی اکبرعلیهما السلام به سنّت نبوی جامه عمل پوشانده و ازدواج کرده و دارای همسر و فرزند بوده اند؛ چه اینکه مورخین می نویسند: حضرت عباس علیه السلام لُبابه دختر عبیداللَّه بن عباس را به همسری برگزید و از او دارای فرزندانی شد، و حتّی این شهرآشوب در مناقب گفته: محمّد فرزند حضرت ابوالفضل علیه السلام در کربلا به شهادت رسید.(59) حضرت علی اکبرعلیه السلام هم دارای همسر و فرزند بود.

5 - حضرت عباس و علی اکبرعلیهما السلام، هر دو شجاع و قدرتمند بودند و لشکریان دشمن از آن دو بزرگوار در هراس بودند. در بیان شجاعت حضرت ابوالفضل علیه السلام همین بس که نقل کرده اند: در روز عاشورا از میان چهارهزار تیرانداز عبور کرد و وارد شریعه فرات شد. در شجاعتش همین کافی است که کسی در میدان نبرد، جرأت رویارویی با او را نداشت، تا اینکه کمین کرده و دست های نازنین او را قطع کردند و عمود بر فرقش نواختند.

در شجاعت حضرت علی اکبرعلیه السلام نیز، همین بس که در روز عاشورا چندین مرتبه بر لشکر دشمن حمله برد؛ مبارزه ای واقعاً حیرت انگیز، تا جایی که همه موّرخین نوشته اند: جنگ پرشور و هیجانی نمود و تعدادی را به جهنّم فرستاد.