بدرقه جان (علی اکبر علیه السلام صفحه 25

آن حضرت فرمود: دیدید این مرد زورگو و ستمگر با ما شیعیان چه کرد؟ من در اینجا مطالبی را با شما در میان می گذارم، اگر درست بود تصدیق و اگر دروغ بود تکذیب کنید. سخنان مرا بشنوید و بنویسید. وقتی به شهرها برگشتید، با افراد مورد اطمینان در میان گذارید و آنان را به رهبری ما دعوت کنید؛ زیرا می ترسم این موضوع (رهبری امّت توسط اهل بیت علیهم السلام) به دست فراموشی سپرده شود و حقّ نابود گردد.(67)

بدین وسیله امام حسین علیه السلام، زمینه قیام خود را

برعلیه حکومت پلید معاویه و پس از او یزید بن معاویه فراهم ساخت. و بارها در خطبه ها و نامه های خود، جنایت ها و بدعت ها و اعمال ضدّ اسلامی معاویه را تشریح می کرد.(68)

معاویه هم با تبلیغات زهرآگین و کینه توزانه اش، خاندان پاک پیامبرصلی الله علیه وآله رادر نظر مردم منفور جلوه داده و بنی امیه را خویشان پیامبرصلی الله علیه وآله معرّفی کرده بود. معاویه مردم شام را به گونه ای تربیت کرده بود که هیچ گونه اختیاری از خود نداشتند و اسلام را برای آنها وارونه جلوه می داد و آنها بدون هیچ چون و چرایی می پذیرفتند. معاویه شخصی سیاست باز، مکار، حیله گر و دسیسه باز بود. ترفندهای مختلفی در مواقع حسّاس به کار می برد، مثلاً وقتی عمّار یاسر، این مبارز نستوه و سرباز نود ساله اسلام در جنگ صفّین پای رکاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام به دست ستمگران به شهادت رسید و این امر به وسیله پیامبرصلی الله علیه وآله پیشگویی شده بود، با یک ترفند خاصّی در میان سپاه شام شایع کرد که قاتل عمّار، علی علیه السلام است؛ زیرا علی علیه السلام او را به میدان جنگ آورده و باعث قتل او شده است.(69)

خواننده محترم! ببین و دقّت کن که معاویه چه شخص ستمگری است؟ و چه حیله هایی به کار برده است؟!

یک روز معاویه در ایام خلافت خویش گفت: «من أحقّ الناس بهذا الأمر؟»؛ امروز چه کسی به امر خلافت سزاوارتر است؟ و این حکومت حقّ کیست؟ حاضران همه گفتند: لباس خلافت شایسته توست. معاویه گفت: این طور نیست، سزاوار به امر خلافت علی بن الحسین (علی اکبرعلیه السلام) است؛ زیرا جدّ او پیغمبرصلی الله علیه وآله بود و در او، شجاعت بنی هاشم

و سخاوت بنی امیه و خوشرویی ثقیف وجود دارد.(70)

هیچ تردیدی نیست حضرت علی اکبرعلیه السلام دارای کمالات و فضایل زیادی بوده و مظهر «إنّک لعلی خلق عظیم» بود و از جهت شباهت او به رسول خداصلی الله علیه وآله، همه اذهان خویشان و اصحاب را به خود جلب کرده بود. امّا سؤال اینجاست: آیا واقعاً معاویه، که برحسب ظاهر در رأس حکومت قرار گرفته، بدون هیچ چشمداشت و حیله ای از جوانان قریش، مخصوصاً نوجوانان بنی هاشم، از جمله حضرت علی اکبرعلیه السلام تمجید می کند؟ کسانی که صفحات تاریخ حکومت معاویه را مطالعه کرده اند، سریعاً پی می برند که این شخص از گفتارش اغراضی دارد؟

اغراض و اهداف معاویه بن ابی سفیان

1 - معاویه می خواست افکار و آرای مسلمین را منحرف سازد و بگوید: خلافت منصوص و مخصوص حسین بن علی علیهما السلام نیست و از این راه، حقّی را برای بنی امیه ثابت کند.