یاران با وفا و شهیدان بی همتا صفحه 15

18 - جُنادَه بن کَعْب بن حارث انصاری

او از کسانی بود که همراه امام علیه السلام از کعبه بیرون آمد و خانواده اش نیز همراه وی بودند. هنگامی که حادثه کربلا پیش آمد او به سوی میدان جنگ شتافت. سپس در حمله نخست، به فیض شهادت نائل گردید.

19 - جُنْدَب بن حُجَیر کِنْدی خولانی

جندب از بزرگان شیعه و از یاران امیرالمؤمنین علیه السلام بود. او پیش از رسیدن حُرّ به امام علیه السلام پیوست و به کربلا آمد. جندب به میدان رفت و در اوائل درگیری به شهادت رسید.

20- جُون بن حَوی (غلام ابی ذر غفاری)

جون پس از شهادت مولایش ابی ذر، به مدینه برگشت و در خدمت امام حسن و امام حسین علیهما السلام بود. از مدینه همراه امام علیه السلام تا مکّه و از آنجا به کربلا آمد.

با آن که سن او زیاد بود ولی در روز عاشورا از سید الشّهداعلیه السلام اذن میدان طلبید امّا امام علیه السلام به او اجازه داد که از صحنه جنگ بیرون برود و آزاد باشد ولی او با اصرار، می خواست در روزهای شادی وغم و رنج، از خاندان پیامبرصلی الله علیه وآله جدا نشود به امام علیه السلام عرض کرد: «گر چه نَسَبَم پَست، بُویم ناخوش و چهره ام سیاه است، ولی می خواهم به بهشت بروم و شرافت یابم و رو سفید شوم از شما جدا نمی شوم تا خون سیاهم با خون های شما آغشته شود.»

پس از نبردی سخت، وقتی بر زمین افتاد، امام علیه السلام خود را به بالین او رساند و چنین دعا کرد: «خدایا رویش را سفید و بویش را معطر کن و او را با نیکان محشور گردان.» به دعای امام علیه السلام بویش معطر گشت. امام باقرعلیه السلام از امام سجادعلیه السلام روایت می کند که پس از عاشورا چون بنی اسد برای دفن شهیدان به میدان آمدند، پس از چند روز بدن جون را در حالی یافتند که بوی مُشک از آن به مشام می رسید.

21 - جُوَیْن بن مالک (ضَبعی)

او شیعه و در میان قبیله بنی تمیم بود.