یاران با وفا و شهیدان بی همتا صفحه 19

زنده بود و از جان حسین بن علی علیهما السلام در مقابل تیرها و نیزه های دشمن محافظت می کرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار می داد و موعظه می کرد روز عاشورا پس از شهادت جمعی از یاران، از حضرت رخصت طلبید و در حالی که به میدان می رفت خطاب به امام علیه السلام گفت: «درود بر تو ای ابا عبداللَّه، صلوات خدا بر تو و خانواده ات. ملاقات ما و شما در بهشت باد». امام علیه السلام فرمودند: «آمین، آمین» سپس با شمشیر به دشمن حمله کرد تا این که گروهی متوجه او شدند و او را در شدّت و بحران جنگ به شهادت رساندند.

31 - رافع بن عبداللَّه (غلام مسلم بن کثیر)

رافع به همراه مولایش (مسلم) از کوفه خارج شد و نزدیک فرود آمدن امام علیه السلام در کربلا به آن حضرت پیوست. رافع در میدان جنگ حاضر شد و پس از مسلم بعد از نماز ظهر و در جنگ تن به تن به شهادت رسید.

32 - زاهر بن عَمرو بن حَمِقْ کندی

زاهر پهلوانی با تجربه بود که شجاعتش زبانزد عام و خاصّ و محبّتش به اهل بیت علیهم السلام معروف بود. پدرش عمرو بن حمق از یاران ویژه امیرالمؤمنین علیه السلام بود و در قیامی که علیه ابن زیاد کرد به دست معاویه به شهادت رسید. زاهر، هم دوش و همراه پدرش بود و تحت تعقیب معاویه قرار داشت. در سال شصت هجری به مکّه آمد و به کاروان حسینی پیوست و در حمله اوّلِ روز عاشورا به شهادت رسید.

33 - زُهَیر بن سلیم اَزْدی

زُهیر و خاندانش از یاران امام علی علیه السلام بودند و در میدان های جنگ رشادتها نشان دادند. گویند او شب عاشورا به کربلا آمد و چون تصمیم قطعی سپاه کوفه را بر جنگ با سیّد الشهداعلیه السلام دید از عُمر سعد جدا شد و به کاروان حسینی پیوست و در رکاب امام شهید شد.