جامع آیات و احادیث موضوعی نماز جلد اول صفحه 420

اذا کان یوم القیامه و جمع الله - عز و جل - الناس فی صعید واحد بعث الله عز و جل الی المؤ ذنین بملائکه من نور معهم الویه و اعلام من نور یقودون جنائب ارمتها زبرجد اخضر حقائبها المسک الاذفر ، یرکبها المؤ ذنون فیقومون علیها قیاما تقودهم الملائکه ینادون باعلی صوتهم بالاذان ؛

هنگامی که روز قیامت شود و خداوند همه انسانها را در یک زمین محشور کند ، خداوند فرشتگان نور را با پرچمها و علمهایی از نور به سوی اذان گوها بفرستد و آن فرشتگان شترها (یا اسبها) بهشتی را همراه خود به سوی اذان گوها روانه سازند که مهار آن ها از . . . و ترکه آنها از مشک بسیار نفیس می باشد . اذان گوها بر آن مرکبها سوار می شوند و بر پشت آنها می ایستند ، فرشتگان (از روی تجلیل و احترام ) مهار آن مرکبها را می کشند و اذان گوها با صدای بلند اذان می گویند .

(وسائل الشیعه ، ج 4 ، ص 615)

68 - محشور با شهداء و پیامبران

قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :

یحشر المؤ ذنون من امتی مع النبیین و الصدیقین و الشهداء ؛

اذان گویان ، از امت من با پیامبران و راستگویان و شهیدان محشور می شوند .

(مستدرک الوسایل ، ج 4 ، ص 23)

69 - تاثیر هفت سال اذان گفتن

قال الباقر - علیه السلام - :