جامع آیات و احادیث موضوعی نماز ، جلد دوم صفحه 150

ابن ابی یعفور (راوی حدیث ) می گوید به حضور امام صادق (ع ) عرضه داشتم قربانت شوم ! بفرمایید چه زمانی انسان به خدا و خدا به او نزدیک است ؟ فرمود چون آخر شب برخیزد ، در حالی که چشم هایش در خواب هستند ، وضویی شاداب گرفته و در عبادتگاه خود بایستد و با حضور قلب و توجه به خدا ، تکبیر نماز گفته وقرائت را بخواند و دو رکعت نماز به جای آورد و آنگاه برای نماز دیگری برخیزد ، از سوی آسمان و از جانب

عرش این ندا برآید ای بنده ای که خدای خود را می خوانی ! الحال احسان و بر و خیر از جانب آسمان درحال فرود آمدن بر تو است و فرشتگان از کنار قدم هایت تا عنان آسمان گرد تو جمع شده اند و خداوند می فرماید ای بنده من ! اگر بدانی که در حال گفتگو و راز و نیازی ، انفتال از خود نشان نمی دهد . (راوی می گوید) گفتم ای فرزند رسول خدا ! قربانت شوم ، مقصود از انفتال چیست ؟ امام در حالی که صورت خود را به سمت پشت سر می چرخانید ، انفتال این است که صورت و بدنت را برگردانی . (بحارالانوار ، ج 87 ، ص 158) .

110 - سفارش خداوند به حضرت موسی (ع )

قال الصادق - علیه السلام -

کان فیماناجی الله - عزوجل - به موسی بن عمران - علیه السلام - ان قال له یابن عمران ! کذب من زعم انه یحبنی فاذا جنه اللیل نام عنی الیس کل محب یحب خلوه حبیبه ؟ ها انا ذایابن عمران مطلع علی احبائی اذا جهنم اللیل حولت ابصارهم فی قلوبهم و مثلت عقوبتی بین اعینهم یخاطبونی عن المشاهده و یکلمونی عن الحضور یابن عمران ! هب لی من قبلک الخشوع و من بدنک الخضوع و من عینیک الدموع فی ظلم ، وادعنی فانک تجدنی قریبا مجیبا .

خداوند حکیم به حضرت موسی (ع ) فرمود ای پسر عمران ! دروغ می گوید آن کس که گمان کند مرا دوست دارد ، در حالی که که چون شب فرا می رسد از من چشم می پوشد و به خواب می رود

! آیا نه چنین است که هر عاشقی خلوت با معشوق را دوست دارد ؟ هان ای پسرعمران ! این منم که بردوستانم مطلعم چون شب آنان را فرا گیرد ، چشم دلشان رادگرگون می سازم (که جز من چیزی نمی بینند) و عقوبتم را در مقابل دیدگانشان مجسم می کنم (بدان گونه )از راه شهود و رویارویی با من به مخاطبه می پردازند و حضورا با من به گفتگو می نشینند ، ای پسر عمران ! در دل شبهای تار از دلت خشوع و از تنب خضوع و از چشمانت قطرات اشک نثار من بنما و مرا بخوان که مرا به خود نزدیک و اجابت کننده دعوتت خواهی یافت . (بحارالانوار ، ج 87 ، ص 139) .

111 - عبادت در شب و استجابت دعا

عن النیشابوری قال

قلت لابی عبدالله - علیه السلام - ان الناس یروون عن النبی -صلی الله علیه وآله - ان فی اللیل ساعه لایدعو فیها عبدمؤ من بدعوه الا استجیب له قال نعم قلت متی هی جعلت فداک ؟ قال ما بین نصف اللیل الی الثلث الباقی منه ، قلت اهی لیله من اللیالی معلومه او کل لیله ؟ قال بل کل لیله