اسلام ص) نیز آن چیزهایی که آن حضرت از انبیای دیگر میراث بر آن بود، به ارث برده و جامعیت برآنان پوشانده و بالاخره از پدر و برادر و مادر بزرگوارش مسائل معنوی را به ارث برده است کسی که از تمامی انبیای بزرگوار، علی الخصوص خاتم انبیا و علی مرتضی (ع) و فاطمه الزهرا(س و حسن (ع) مجتبی ع) ارث برده باشد، چکیده و عصاره تمام انبیا و اولیا خواهد بود. از همین رو، امام حسین (ع) با دارا بودن این چنین پشتوانه معنوی و الهی توانست اسلام پیامبر اکرم (ص) را احیا نماید و حوادث عاشورای 61 هجری قمری را باشجاعت رقم بزند. با این پشتوانه معنوی است که خون حق بر شمشیر باطل پیروز گشت و حضرت با نثار و ایثار جان و جوانان خود، مطلوب خود را که عدم انحراف اسلام بود؛ به دست آورد.امام حسین (ع) که در زیارتش با این کلمات او را وارث انبیا می دانیم و اقرار به میراث بری ِ او می نماییم اطاعت از او، اطاعت از خوبی و تمام خوبان عالم است و سرکشی و طغیان در مقابل وی سرکشی و طغیان در برابر تمام خوبان و خوبی های جهان آفرینش است لذا با این زاویه دید که به حادثه عاشورا می نگریم مظلومیت بهترین انسان های روی زمین را _ که عصاره انبیا و اولیا است _ شدیدتر می یابیم و ظلم و جنایت کوفیان راحاصل بدترین و مفتضح ترین جنایت تاریخ بشریت می دانیم از این رو برای تذکار خودمان و دیگران در بسیاری از زیارت نامه امام حسین (ع) این چنین می خوانیم «السلام علیک یا وارث آدم صفوه الله، السلام علیک یا وارث نوح
نبی الله، السلام علیک یا ابراهیم خلیل الله، السلام علیک یا وارث موسی کلیم الله، السلام علیک یا وارث عیسی روح الله، السلام علیک یا وارث محمد حبیب الله، السلام علیک یا وارث علی وصی رسول الله، السلام علیک یا وارث الحسن الرضی السلام علیک یا وارث فاطمه بنت رسول الله».امام حسین (ع) با این همه فضیلت و عظمتی که دارد طبیعی است که زائر مرقد مطهرش از آن حضرت درخواست شفاعت داشته باشد؛ شفاعتی که بتواند کمی از بار سنگین گناهان انسان را از دوش اش بردارد و او را به بهشت موعود سوق دهد.
مقام شفاعت امام حسین
«اللهم ارزقنی شفاعه الحسین یوم الورود»شفاعت در روز قیامت یکی از مسائلی است که مسلمانان علی الخصوص شیعه اثنی عشری طبق آیات و روایات به آن معتقدند. در معارف اسلامی مبین شده است که چه کسانی می توانند در روز قیامت دیگران را شفاعت کنند. (از این دیدگاه مناسب بود که موضوع بحث تغییر یابد و به میزان شفاعت امام حسین (ع) تبدیل گردد، چرا که در روز قیامت انبیا، اولیا، صلحا، علما و شهدا... مقام شفاعت را دارا هستند. اگر چه خود شفیع بودن و شفاعت کردن مقام و جای گاهی دارد، در روز قیامت کسی که بتواند بیشترین افراد را شفاعت کند، دارای مقام بالاتر و والاتری است از آن جایی که در زیارت نامه ها فقط به مقام شفاعت حضرت اشاره کرده اند، این بحث را پیش کشیده ایم و گرنه مقام سید الشهدادر روز قیامت بسیار بالاتر از شفاعت عادی و معمولی است .امام حسین (ع) از جنبه های مختلف می تواند در روز قیامت شفاعت نماید: از جهت این که امام و پیشوای متقیان است معصوم عالم شهید، صالح و...
است هر یک از این موارد می تواند مقام شفاعت به شخص بدهد، اما از نظرگاه زیارت نامه شفیع بودن حضرت چند دلیل دارد: اول آن که حضرت نزد خداوند از وجاهت خاصی برخوردار است و آبرو داران می توانند نزد پروردگار شفاعت کنند: «السلام علیک یا قائد الغر المحجلین سلام بر تو ای پیشوا و سرور روسفیدان عالم . در دعای توسل نیز هنگامی به امام حسین (ع) متوسل می شویم می خوانیم «یا وجیهاً عندالله اشفع لنا عندالله».امام حسین (ع) نه این که حق شفاعت دارد و دارای مقام محمود است بلکه این مقام را می تواند در آخرت نیز به دیگران تفویض نماید و یا در دنیا توفیق و عنایتی نماید تا مقام محمود (مقام شفاعت را به دست آورند. در فرازی از زیارت امام حسین (ع) می خوانیم «و اسئله ان یبلغنی المقام المحمود»؛ از تو می خواهم که مرا به مقام محمود که مقام شفاعت است برسانی .امید که امام حسین (ع) در روز قیامت پیروان خود را شفاعت کند و این امر مسلمی خواهد بود اگر زندگی ما همانند زندگی محمد و آل محمد (ص)، و مرگ ما نیز همانند مردن محمد و آل محمد (ص) باشد.