کتابخانه بالقرآن

طرح و تحقیق فیلم نامه امام حسین علیه السلام (1) صفحه 115

صفحه 115

ح) سفر معاویه به مدینه و مکه

پس از ناکامی والی مدینه در گرفتن بیعت برای یزید، معاویه بر آن شد که به بهانه عمره رجبیه، خود، به مدینه و مکه رود و مخالفان را به پذیرش ولایت عهدی یزید ناگزیر سازد. ابن اعثم، داستان ورود معاویه به مدینه را چنین شرح داده است:

چون معاویه به نزدیک مدینه رسید، جمله مردمان او را استقبال کردند. حسین بن علی(ع)، عبدالرحمان بن ابی بکر و عبداللّه بن زبیر نیز از او استقبال کردند. چون معاویه ایشان را بدید، روی ترش کرده، گفت: من شما را به حسد و عداوت، نیکو شناسم. حسین بن علی(ع) فرمود: آهسته باش ای معاویه که ما اهل این سخن نیستیم. معاویه گفت: اهل این سخنید، بلکه بدتر از این. در سخن درشتی هم کرد و گفت: شما کاری می خواستید و خدای تعالی غیر آن را می خواست؛ لاجرم چنان شد که خدای می خواست.

چون در مدینه فرود آمد، مردمان به رسم سلام نزد او می شدند. ابن زبیر، عبدالرحمان و حسین(ع) هم برفتند. چون به در سرای معاویه رسیدند، دستوری خواستند. ایشان را رخصت دخول نداد تا رنجیده خاطر بازگشتند و از مدینه بیرون آمده، به جانب مکه روان شدند.(1)

ط) خطبه معاویه و تهدید مخالفان

پس معاویه به مسجد شتافت و در خطبه ای گفت: نمی دانم امروز از پسر من در امر خلافت اهل تر کیست؟ در قریش آن فضایل که پسر مراست، در احدی نیست. می بینم که جماعتی او را نمی خواهند و به عیوبی که در وی

1- الفتوح، ج 4، ص 336 به بعد.