مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 11

وی را یاری کنند، آنان در قیامت سادات شهدای امتم باشند، گویا می نگرمش که تیری به او زده اند و از اسبش روی خاک هلاکت افتاده سپس مانند گوسفند، مظلومانه سرش را ببرند. سپس ناله ای کشید و گریست و اطرافیان خود را گریاند و ناله شیون از همه برخاست، سپس از جا بلند شد و می فرمود: بار خدایا به تو شکایت کنم آنچه را خاندانم پس از من برخورند.(1)

روضه حاج شیخ جعفر شوشتری رحمه الله - کودکی اباعبداللّه علیه السلام، بوسه های پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم و یادی از شهادت امام حسین علیه السلام

حضرت ابا عبداللّه علیه السلام طفل که بودند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم این مظلوم را در

روزهای اول با انگشت ابهام خود شیر می دادند. پس از چند روز او را به حضرت زهرا علیهاالسلام سپردند. بچه داری سید الشهداء علیه السلام با پیامبر صلی الله علیه و آله وسلمبود. خود پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم لباسهای حسین علیه السلام را بر تنش می پوشانید، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در بوسیدن حسین علیه السلام اهتمام خاصی داشت، بوسه های مخصوصی از حسین علیه السلام می کرد. معمولا رسم است که صورت و روی اطفال را می بوسند،

اما پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گاهی صورت حسین علیه السلام را می بوسید، گاهی زیر گلوی حسین علیه السلام را می بوسید گاهی روی دل حسین علیه السلام را باز می کرد، پیراهن را بالا می زد روی دل حسین علیه السلامرا می بوسید، لب و دندان حسین علیه السلام را می بوسید،

پیشانی حسین علیه السلام را می بوسید، یک نوع بوسیدن دیگر هم داشت که با بوسیدنهای سابق فرق می کرد، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به امیرالمؤمنین علیه السلاممی فرمود: «یا عَلِی اَمْسِکْهُ» علی حسین را نگه دار. چون امام حسین علیه السلام کوچک بود و