مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 194

چو دیدم تیر می آید گلویم را سپر کردم

بپرس از تیر، او خود می دهد شرح بیانم را

به هر لبخند خونم از دهان بر شانه ات ریزد

چو رفتم از کَفَت بینی به پیراهن نشانم را

ز تو ممنونم ای تیر سه شعبه ساکتم کردی

که دیگر نشنود در خیمه ها مادر فغانم را

* * *

ماهپاره

اصغر که در صف شهدا ماهپاره است

خونش به روز حشر به هر درد چاره است

مُحکم بگیر رشته قنداقه اش به کف

باب الحوائج است اگر چه شیرخواره است

مادر منتظر

ای سفر کرده خیمه پسرم

باز برگرد که من منتظرم

اصغرم حنجر تو پاره شده

مادرت بیکس و آواره شده

داغ من بیشتر از بیش بُوَد

که رگِ حنجرِ تو ریش بُوَد

خجلم از تو گُلِ بی شیرم

بی تو سوگند که من می میرم

تیر سه شعبه حرمله

الهی حرمله از غم بسوزی

که دیگر حنجر طفلی ندوزی