مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 39

فرود آمد و پی در پی شمشیر به گلوگاه امام حسین علیه السلام می زد، عمر بن سعد بر او غضب کرد، به مردی که در دست راستش بود گفت: وای بر تو، فرود شو و حسین را راحت کن، خولی بن یزید «خَلَّدَهُ اللّه ُ فِی النّارِ» فرود آمد و سرش را جدا کرد؛ و دینوری گوید: سنان بن اوس نخعی نیزه بر او زد و او را انداخت، خولی بن یزید اصبحی فرود آمد تا سرش را جدا کند، دستش لرزید، برادرش شبل بن یزید آمد و سرش را جدا کرد و به برادرش خولی داد. ابن عبدربه گفته: سنان بن انس او را کشت و خولی بن یزید اصبحی از حمیر کارش را تمام کرد و سرش را جدا کرد و نزد عبیداللّه برد و گفت: تارکابم زر و زیور بریز.... الخ.(1)

نفرینِ سر امام حسین علیه السلام به شمر

زمانی که شمر سر مقدّس امام حسین علیه السلام را جدا کرد، حضرت علیه السلام به شمر فرمود: فَرَّقَ اللّه ُ بَیْنَ لَحْمِکَ وَعَظْمِکَ کَما فَرَّقْتَ بَیْنَ رَأسی وَجَسَدی. «پروردگار عالم بین گوشت و استخوانت جدایی بیفکند، چنانچه بین سر و بدنم جدایی بیفکندی».(2)

بالای نیزه قرار دادن سر امام حسین علیه السلام روز عاشورا

روز عاشورا اُمّ کلثوم، مشاهده کرد که شمر سر منوّر امام حسین علیه السلام را بالای نیزه نمود و او متوجّه گردید که اُمّ کلثوم بسیار نگاه می کند، فورا با