مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 50

روضه چهارم: از حاج شیخ جعفر شوشتری - بریدن سر امام حسین علیه السلام از قفا

اشاره

همه ما از سجده های رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در دل شب مطلبها شنیده ایم که عرض می کرد: «اِلهی لا تَکِلْنی اَلی نَفْسی طَرْفَهَ عَیْنٍ اَبَدا».

سجده های مولا علی علیه السلام را در دل شب در نخلستان کوفه شنیده ایم که عرض می کرد: «اِلهی قَلْبی مَحْجُوبٌ وَ نَفْسی مَعْیُوبٌ وَ عَقْلی مَغْلُوبٌ وَ هَوائی غالِبٌ». همه در مورد سجده های حضرت زهرای اطهر علیه السلام در دل شب مطالبی شنیده ایم، اما بشنویم از سجده های اباعبداللّه علیه السلام در صحرای کربلا، اباعبداللّه علیه السلام در کربلا سجده های بسیار داشت، اما مصیبت یکی از سجده ها گرانبارتر از همه است و آن وقتی است که حضرت برای آخرین بار بر دو انگشت خود تکیه کرد از زمین بلند شد و به حرم نگاه می کرد ولی بر اثر ضعف و بیطاقتی با پیشانی بر زمین گرم کربلا سجده کرد، سجده ای که از آنوقتی که پیشانی مبارک را بر زمین گذاشت تا بحال برنداشته است. حالا شما تصور کنید چه کسی اباعبداللّه علیه السلام را بصورت و پیشانی بر زمین خوابانید با آنهمه نیزه و خنجر که در بدن داشت، یاد کنید از دمی که شمر دید خنجرش حلق حضرت را نمی برد، بدن آقا را برگردانید و خنجر خود را آنقدر برگردن حضرت کشید تا از قفا سر مقدس امام را از بدن جداکرد.(1)

شور

گودال شد دریای خون

حسین حسین حسین حسین

شمر آمد از مقتل برون

حسین حسین حسین حسین

آمد صدای فاطمه

حسین حسین حسین حسین