مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 80

سر نورانی امام حسین علیه السلام بر روی نی در شهر کوفه و شکستن پیشانی حضرت زینب علیهاالسلام

- علامه مجلسی در «بحار» از بعضی کتب معتبره بدون ذکر سند، از مسلم گچکار روایت کرده گفت: ابن زیاد مرا برای تعمیر دار الاماره کوفه خواسته بود، در این میان که درها را گچ کاری می کردم، یک بار از اطراف شهر کوفه شیونها بلند شد، خدمتکاری که از ما پذیرائی می کرد آمد، گفتم: چه خبر است که در کوفه جنجال است؟ گفت: سر یک خارجی را وارد کردند که بر

یزید شوریده، گفتم: این شورشی کیست؟ گفت: حسین بن علی، صبر کردم تا آن خدمتکار رفت و چنان مشت برروی خود کوفتم که ترسیدم چشمانم برآید و دست خود را شستم و از پشت قصر بیرون رفتم و خود را به میدان کوفه رسانیدم، من ایستاده بودم و مردم در انتظار اسیران و سران بودند که نزدیک چهل هودج بر چهل شتر رسید و میان آنها زنان و حرم و فرزندان فاطمه علیهاالسلام بودند وامام بیمار علیه السلام بر شتر بی جهازی سوار بود و خون از پاهایش فواره می زد... . امام سجاد علیه السلامگریه می کرد و اشعاری می خواند:

«یا اُمَّهَ السَّوْءِ لا سَقْیاً لِرَبْعِکُمْ

یا اُمَّهً لَمْ تُراعی جَدَّنا فِینا

لَوْ اَنَّنا وَ رَسُولُ اللّه ِ یَجْمَعُنا

یَوْمُ الْقِیامَهِ ما کُنْتُمْ تَقُولُونا»

ای امت بد، باران بر محل سکونت شما نبارد، ای امتی که احترام جد ما را در مورد ما رعایت نکردید، اگر خداوند ما را با رسولخدا صلی الله علیه و آله وسلم در روز قیامت جمع کند، در جواب بازخواست رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلمچه می گویید؟

«تُصَفِّقُونَ عَلَیْنا کَفَّکُمْ فَرَحا وَ اَنْتُمْ فی فِجاجِ الاَْرْضِ تَسْبُونا».

شما از شادی کف می زنید، با اینکه ما را به عنوان اسیر در راهها عبور می دهید؟!

گوید: اهل کوفه خرما و نان و گردو به دست کودکانی که بر محمل اسیران بودند