مصائب راس الحسین علیه السلام: روضه ها و مصیبت های سر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام صفحه 92

طرزی خم گردید که روبروی من قرار گرفت و فرمود: ای پسر وکیده از این قصد در گذر زیرا سرِ خود را در راه خدا داده ام و هنوز مصائبِ من تمام نشده است.(1)

آویزان کردن سر امام حسین علیه السلام در بازار صرّافان

سر امام حسین علیه السلام از سر شب تا بامداد در بازار صرّافان آویزان بود و سوره کهف را تلاوت می کرد و چون به این آیه «... اِنَّهُمْ فِتیَهٌ امَنُوا بِرَبِّهِمْ

وَزِدْناهُمْ هُدیً»(2) «... آنها جوانهایی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم». رسید، اشک از دیدگانش جاری گردید.(3)

آوردن سرهای شهدا و سر امام حسین علیه السلام برای ساکت کردن امام سجاد علیه السلام

پس از سخنان حضرت زینب علیهاالسلام امام سجاد علیه السلام فرمود: عمه جان خاموش باش، باقیماندگان باید از گذشتگان عبرت بگیرند. «وَ اَنْتِ بِحَمْدِاللّه ِ

عالِمَهٌ غَیْرُ مُعَلَّمَهٍ، اِنَّ الْبُکاءَ وَ الْحُزْنَ لا یَرُدّانِ مَنْ قَدْ اَبادَهُ الدَّهْرُ». و تو به حمداللّه دانایی بی آنکه کسی بتو دانایی آموخته باشد، و بدان که گریه و ناله، رفتگان را باز نمی گرداند.

آنگاه امام سجاد علیه السلام شروع به سخن کرد، ناگهان صداها به گریه بلند شد، مردم توجه کردند دیدند، دشمنان (برای بهم زدن مجلس سخنرانی امام) سرهای شهدا را روی نیزه به میان آوردند که پیشاپیش آنها سر مقدس امام حسین علیه السلام شبیه ترین افراد به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بود، هر که نظرش به آن افتاد

1- . فلسفی، علی، سخن گفتن سر امام حسین علیه السلام، ص31، بنقل از مجمع النورین سبزواری، ج1، ص213؛ کرامات رضوی، ج1، ص29.
2- . سوره کهف، آیه 13.
3- . فلسفی، علی، سخن گفتن سر امام حسین علیه السلام، ص26، بنقل از تذکره الشهداء.