اخلاق در قرآن جلد 3 صفحه 173

تُؤدِّی الَی الصِّدْقِ؛ امانت انسان را به صدق و راستگویی دعوت می کند». «1»

و در حدیث دیگری از همان امام همام می خوانیم: «اذا قَوِیَتِ الْامانَهُ کَثُرَ الصِّدْقُ؛ هنگامی که امانت تقویت شود، صداقت فزونی می یابد». «2»

انگیزه های امانت و خیانت

کسانی که به سراغ خیانت می روند، و آن را بر امانت ترجیح می دهند غالباً به منافع زودگذر می اندیشند، زیرا خیانت در بسیاری از موارد منافعی کم یا زیاد، به صورت سریع و زودرس در اختیار خیانت کننده قرار می دهد بی آنکه به زیان های هنگفت ناشی از آن بیندیشند.

این افراد که گرفتار حرص و آز و طمع هستند کمتر به عواقب خیانت می اندیشند زیرا منافع زودرس پرده بر چشم و گوش و عقل آنها می افکند.

آنها بر اثر ضعف ایمان و عدم توجه به قدرت لایزال خداوند قادر منان که روزی را تضمین کرده، و به امانت داران پاداش های دنیا و آخرت را وعده داده است، چشم بر هم گذارده، و همه این ها را به دست فراموشی سپرده

و در دام خیانت گرفتار می شوند.

بنابراین سرچشمه های خیانت را می توان امور زیر شمرد:

1- ضعف ایمان و عقیده و عدم توجه به توحید افعالی خداوند، و حاکمیت او بر همه چیز.

2- غلبه هوا و هوس و دنیاپرستی.

3- چیره شدن حرص و آز و طمع بر انسان.

4- نیندیشیدن به پیامدهای خیانت در زندگی مادی و معنوی.

5- رها کردن تلاش و کوشش های مستمر برای رسیدن به مقصود از طریق مشروع به خاطر تنبلی و ضعف اراده.

______________________________
(1). شرح فارسی غرر، جلد 2، صفحه 7.
(2). همان، جلد 3، صفحه 134.