اخلاق در قرآن جلد 3 صفحه 346

1- امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرماید: «الظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ الْحَزْمُ بِاجالَهِ الرَّأْیِ وَ الرَّأْیُ بِتَحصِینِ الْاسْرارِ؛ پیروزی در پرتو دوراندیشی است، و دوراندیشی در به کارگیری صحیح اندیشه است، و اندیشه صحیح با نگهداری و رازداری میسّر است». «1»

2- در حدیثی از امام صادق علیه السلام می خوانیم که فرمود: «انَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَّلَ عَیَّرَ قَوْماً بِالْاذاعَهِ، فَقالَ اذا جائَهُمْ امْرٌ

مِنَ الْامْنِ او الْخَوْفِ اذاعُوا بِهِ، فَایَّاکُمْ وَالْاذاعَهَ؛ خداوند متعال گروهی را به خاطر افشای اسرار سرزنش فرموده و گفته است هنگامی که مطلبی درباره امنیت یا خوف (پیروزی یا شکست) به آنها می رسد، فوراً آن را فاش می کنند (یا آنها را به عنوان پیروزی از خطرات دشمن غافل می سازند و یا به عنوان شکست مأیوس می کنند) بنابراین از افشاء اسرار بپرهیزید». «2»

3- در حدیث دیگری از امام باقر علیه السلام می خوانیم: «اظْهارُ الشَّی ء قَبْلَ انْ یَسْتَحْکُمَ مَفْسَدَهٌ لَهُ؛ اظهار کردن چیزی قبل از آن که استحکام یابد، سبب فساد آن می شود». (چرا که مخالفان آگاه می شوند و سنگ در راه آن می اندازند، و چه بسا از رسیدن به نتیجه مانع می شوند). «3»

پیامدهای رازداری و افشای اسرار

همه انسان ها در زندگی شخصی خود رازهایی دارند که گاه مربوط به ضعف ها و عیوب آنها است و گاه مربوط به پیروزی ها و موفقیت ها می باشد، به یقین افشا کردن آنچه مربوط به ضعف و عیب است، اعتبار و حیثیت اجتماعی افراد را زیر سؤال می برد، و ای بسای مایه سلب اعتماد عمومی و شکست و آبروریزی شود، به همین دلیل هم خودشان باید آن اسرار را بپوشانند و هم دیگران، تا مجالی برای اصلاح عیوب و برطرف کردن ضعف ها حاصل شود.

و افشا کردن آنچه مربوط به پیروزی ها است آتش حسد را در دل حسودان شعله ور می سازد، و افراد تنگ نظر و بخیل را برای از بین بردن اسباب موفقیت تحریک می کند، و در هر حال مایه شرّ و فساد و بدبختی و ناکامی است به همین

______________________________
(1). نهج البلاغه، کلمات قصار، حدیث 48.
(2). مرآه العقول، جلد 11، صفحه 65.
(3). بحار الانوار، جلد

72، صفحه 71.