- اشاره 1
- مقدمه 1
- روش ما در ویرایش این کتاب 2
- چگونگی نگرش به تاریخ 5
- اشاره 10
- برخورد اساسی با اسلام 13
- انسان ها در شرایط ترس، فقط به زیستن می اندیشند 17
- انتخابی فوق رسم زمانه 17
- ترس، منشأ انتخاب 19
- عهد حسینی، عهدی پایدار 20
- فرهنگی که انسان را قربانی می کند 22
- اشک و تمدید امید 23
- صراط های مستقیم، حیله ای در مقابل صراط مستقیم 24
- جوانان و پوچی! 25
- اشاره 26
- راز حقارت حاکمان 26
- رمز زیر دستی ضعفا 27
- مقابله کاخ سبز با ارزش های دینی 28
- کربلا؛ عامل نجات بشر از سرگردانی 29
- دینِ تقلیل یافته، انسانِ به صفر رسیده 29
- راز ویرانی ساختارهای معاویه 30
- فرهنگِ سرعت، برای گریز از مرگ 30
- چرخش هستی بر عهد محمّدی صلی الله علیه و آله 31
- امّا یزید نماند 32
- قدرت تشخیصِ جهت 33
- کربلا و ذوق حضور 33
- روانکاوی کوفیان 35
- در کربلا به کجا نگاه می کنید؟ 36
- کربلا و نجات از گم شدگی 39
- اشاره 39
- کربلا؛ اثبات بودنِ خود 40
- انتخاب آزاد 41
- ارعاب معاویه ای 42
- حسین علیه السلام، به تنهایی قدرتی است بی نهایت 44
- ترس از مرگ، عامل خشکاندن شور حیات 45
- چه باید کرد؟ 47
- یأس چرا؟ 48
- بازگشت به عهد محمّدی صلی الله علیه و آله 49
- زشتی تن آسایی 50
- نهضتی فراتاریخی 53
- اشاره 53
- روح آزاده چه باید بکند؟ 56
- جرأت آزاد شدن 58
- مشکل رو در روی نسل سوم انقلاب 59
- آرامش، زیر سایه معاویه و حذف دین! 61
- وقتی فرهنگ فریب رسوا می شود 62
- دین تشریفاتی 64
- آثار جدایی از امام 64
- نهضت کربلا ودینداران عافیت طلب 65
- اشاره 67
- وسعت کربلا 67
- پذیرش های ناخواسته 68
- آدمیّت باید به درخشش درآید 69
- غمخواری امّت 70
- تنها، امّا مسئول 71
- نقش زن در کربلا 72
- خطرهای بزرگ، برای دین بزرگ 72
- شیعه به رهایی می اندیشد و نه به تسلیم 74
- تن دادن به وضع موجود 74
- چرا بدترین انتخاب؟ 76
- اشاره 78
- نهضت پاکدامنان 80
- امام حسین علیه السلام فوق کوفه و کوفیان 81
- عوامل رشد روحیه کوفی گری 82
- خوشا پاکبازی 84
- امام، تنها در بین ناصحان 84
- خالص ترین نهضت، پایدارترین حرکت 85
- امام حسین علیه السلام به دنبال گمشده خودش 86
- دشمن باید انگیزه حقّی نداشته باشد 88
- کربلا، تجسم زندگی آرمانی 89
- شور حسینی عامل مقابله با ظلمت آخرالزمان 91
- اشاره 91
- دین؛ معنی انسان 92
- کربلا؛ نه ترس، نه بی باکی 93
- چرا برگشت؟ 94
- باید هیچ عصبیتی تحریک نشود 95
- هدایت گمراهان 96
- پیوستگی پایدار 97
- صحنه ای فوق زمان و مکان 98
- بصیرت اصحاب حسین علیه السلام 99
- عبرتی عظیم 100
- پیروز، ولی شکست خورده! 101
- اسارت و هیبت! 102
- اشاره 105
- عبید الله؛ به دنبال راه نجات 110
- قاتلانی اسیر 111
- تحقّق خواست حسین علیه السلام 112
- جنگ بنی هاشم با بنی امیّه یا جنگ اسلام با کفر؟! 112
- کربلا؛ چیزی بالاتر از قدرت 113
- به خدا؛ پوست خود را دریدی و گوشت خود را کندی 116
- نه انزوا، نه چاپلوسی 117
- اشاره 120
- راه اتّصال به عالَم اسرار 121
- حکمت حسین علیه السلام، یا قدرت یزید؟ 122
- نتیجه بصیرت دینی 122
- اسلام؛ یک دین یا یک حکومت؟ 123
- حکومت؛ وجه جدایی ناپذیر دین 125
- یک مقایسه غیر منطقی 126
- باز نگاهی به کوفه 127
- عبرت را ! 129
- اشاره 132
- آنگاه که بزرگ نمایی ستم، نقش بر آب می شود 138
- اهمیّت تحلیل حادثه کربلا 154
- اشاره 154
- جبهه ای که آسمانی است 156
- ماندند و نماندند 158
- امیدوارترین انسان ها 161
- جبهه جهل 163
- تصوّر معنویت همراه با حسین علیه السلام 166
- اشاره 166
- کربلا را مکتب محبّت به وجود آورد 169
- کلماتی ماوراء حروف و الفاظ 173
- کشف اسرار کربلا در گرو شناخت آن 175
- کربلا، هفتصد بطن دارد 179
- اشاره 179
- کربلای بی تحلیل مثل قرآن بی تفسیر 180
- پوچ شدن، علاج پذیر است؟ 185
- پناه به دشمن از ترس دشمن 185
- کربلا و نجات از اکنون زدگی 188
- خوش بینی بی جا و یأسِ پایدار 189
- افزایش قدرت کفر و درخشندگی عمیق تر ایمان 190
- اشاره 194
- کربلا سرّ الله اکبر 194
- وقتی انسان خود را به دشمن می سپارد 196
- کربلا، فوق تحلیل های عافیت طلبانه 197
- چگونه حسین علیه السلام دشمنانش را به زانو درآورد 199
- آیینه را شکستند 200
- اسلحه ها برای کشتن یا ترساندن؟ 201
- کربلا و بی رمقی اسلحه ها 202
- آفت روشنفکری جدای از حسین علیه السلام 204
- اشاره 206
- جرأت انتخاب، همه انتخاب 207
- کربلا و گذر از برق اسلحه ها 208
- شمشیر یزید در اسارت حسین علیه السلام 209
- ترس از مرگ و حقیقت کُشی 214
- حسین علیه السلام مقاومتی به اندازه همه موحّدان تاریخ 215
- ملت هایی که در تن پیشوای خود می شکنند 217
- اشاره 219
- انسانِ کاهش یافته 222
- وقتی کربلا گُم می شود 224
- حسین علیه السلام و اثبات قداست خود 225
- آفات ادامه هبوط بر زمین 227
- ضرورت تحقق حکومت دینی 229
- اشاره 233
- خطر غفلت از ابعاد روحانی دین 233
- تلاش شیطان در مسیر فهم کربلا 234
- انگیزه امام حسین علیه السلام در به دست آوردن حکومت 235
- رمز شکست ناپذیری امام حسین علیه السلام 239
- وقتی انسان؛ «نیست» را «هستْ» و «پوچی» را «واقعیت» می پندارد 240
- انسان اکنون زده؛ طعمه حیله معاویه 242
- اکنون زده ها 243
- برکات نمونه های معنوی 244
- اشاره 246
- اسلام اموی و بلای بی خود شدن 247
- وقتی زندگی قانع کننده نیست 249
- نشناختن پوچی، پوچی می آورد 249
- ظهور پوچی در آخر 252
- پنهان کردن پوچی 255
- نظم های پوچ 256
- اشاره 258
- نظم های خواب آور 260
- نظم حسینی، نظام معاویه ای 262
- آنگاه که همه احساس حیات کنند 264
- نظم زمینی و غفلت از نظم آسمانی 266
- کربلا؛ بزرگترین سبقت های اخلاقی 271
- اشاره 271
- نجات از پوچی، گوهری از گوهرهای کربلا 273
- کشتن بی تهدید 273
- نظم های خطرناک 275
- بودن حسین علیه السلام یعنی باطل بودن یزید 276
- روش های مقابله با حق 278
- حسین علیه السلام برای جهان کفرخطرناک هست، ولی شرور نیست 279
- فرهنگ غفلت از حقّ و باطل 281
- معاویه و مرگِ حیاتِ هدف دار 282
- غم ها و شادی های زیبا 283
- توجه به حق و باطلِ امور، راه نجات 285
- اشاره 289
- اما هنوز امید هست 290
- وقتی ایمان رفت، احساس بیخودی می آید 295
- تنها راه، بازگشت به ایمان 295
- کربلا و نمایش ایمان 297
- قدرت تشخیص هدف، از ایمان زدودنی نیست 298
- اشاره 301
- نهضت حسین علیه السلام فوق سال 61 هجری 302
- معاویه و توهّم بقاء 306
- حسین علیه السلام و حیله های فرهنگی معاویه 308
- اشاره 315
- حسین علیه السلام، نگاهی به همه تاریخ 315
- راه تشخیص درد 318
- به تنهایی قدرتی بی نهایت 321
- شکستِ دامِ ترس از مرگ 322
- زلالی روش حسین علیه السلام در انتقاد 326
- اشاره 331
- نیایش؛ عامل معنی دار کردن زندگی 332
- فرهنگ نیایش، فرهنگ اهل البیت علیهم السلام 333
- کربلا، جوابی به همه ابعاد بشر 337
- اشاره 343
- جایگاه مصیبت های وارده بر اهل البیت 343
- جایگاه غم فاطمه علیها السلام 344
- انسان اکنون زده و انسان آگاه به سنّت ها 346
- انسان هوس زده و انسان مختار 348
- قشونی که هیچ کس در اختیار انتخاب خود نیست 352
مقدمه
اشاره
باسمه تعالی
1- کتاب حاضر حاصل مجموعه ای از سخنرانی های استادطاهرزاده است که تحت عنوان «کربلا؛ مبارزه با پوچی ها» در محرم سال های 1419 و 1420 ق (1377 و 1378 ش) ایراد گردیده و از نوار پیاده شده است. در عین تنظیم و ویرایش، سعی بر آن بوده که فضای سخنرانی و حالت حضوری آن محفوظ بماند، تا خواننده صِرفاً نظاره گر حادثه نباشد، بلکه خود را در صحنه و در کنار امام حسین علیه السلام و سایر یاران حضرت احساس کند.
2- کربلا واقعه ای است که پس از توجه به متن تاریخی آن، باید به بررسی ریشه ها و نتایج آن پرداخت. زیرا تحلیل هر حادثه ای نتیجه حقیقی آن را به ما ارائه می دهد. لذا کتاب حاضر صِرفاً به نقل حادثه کربلا نپرداخته، بلکه سعی بر نگرش تحلیلی به واقعه دارد.
3- در کتاب سعی شده به بسیاری از سؤالاتی که ممکن است نسبت به حادثه کربلا پیش آید، جواب داده شود. مثل این که؛ آیا امام علیه السلام می دانستند شهید می شوند یا نه؟ یا این که اگر امام علیه السلام برای احیاء دینِ جدّشان پا به عرصه امر به معروف و نهی از منکر گذاشتند، چرا در رویارویی با حرّ فرمودند: اگر مردم کوفه نمی خواهند، برمی گردم؟ و چراهایی از این قبیل.
4- در کتاب سعی شده جایگاه شعارهایی از قبیل «فَیاسُیوف خُذینِی» و یا «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنِی» و ... در فضای فرهنگی کربلا تحلیل بشود.